به گزارش اقتصاد میهن،  بهزاد بهادرانی، افزود: هرچند در این سال‌ها سعی کردیم به‌طور متوسط دو تا سه گرید جدید را در ناحیه نورد سرد تولید کنیم که یکی از نقاط کلیدی برای رسیدن به این گرید فرایند آنیلینگ و کیفیت خطی این ورق است که محقق نخواهد شد، جز با فرایند H2 که خوشبختانه با ایجاد ۱۶ پایه این امر تا حدودی انجام شده است.

رئیس خطوط آنیلینگ و شستشوی الکترولیتی نیز با اشاره به این نکته که  برای اجرای این پروژه باید بالغ‌بر ۲ هزار ردیف قطعه در بخش‌های برق، مکانیک، هیدرولیک و پنوماتیک نصب می‌شد، گفت:  در نخستین گام، تأمین این قطعات حائز اهمیت بود. رویکرد اصلی سازمان این بود که از محل تأمین داخل و بومی‌سازی این کار انجام شود. این ۲ هزار ردیف قطعه تقریباً ۲۲ هزار عدد قطعه را تشکیل می‌دادند که خوشبختانه حتی برخی قطعات خاص با لحاظ کردن پارامترهای کیفی آماده‌سازی و نصب شد.اکبر نادری درباغشاهی،اظهار داشت: یکی از مهم‌ترین قطعات این پروژه خود پایه آنیلینگ بود که تکنولوژی ساخت آن در انحصار برخی شرکت خارجی نظیر اتریش، آلمان و چین بود و فولاد مبارکه برای اولین بار می‌خواست پایه آنیل بسازد. به همین منظور از پایه‌های موجود یک متالوگرافی انجام دادیم، ورق را مهندسی معکوس کردیم و در نهایت از این طریق مشکل تأمین ورق را حل کردیم. همچنین موتورهای الکتریکی و ایمپلر پایه دو قطعه فوق‌العاده حساس بودند. موتورهایی که در پایه هیدروژن کار می‌کنند دور خیلی زیادی دارند و در دمای ۷۰۰ درجه کار می‌کنند.