در این میان، مثل همیشه انگشت اتهام به سوی مردم است که یا مصرف برق و گاز را کاهش دهید یا تنفس مازوت را تحمل کنید. در این شرایط انتشار اخباری در مورد ماینینگ غیرمجاز، فعالیت نهادهای دولتی در حوزه استخراج رمزارز و البته فعالیت یک مزرعه استخراج بیتکوین در منطقه آزاد رفسنجان، حساسیتهایی را ایجاد کرده است. موضوع مزرعه بیتکوین در رفسنجان به ویژه از این نظر خبرساز شد که فعالان صنعت ماینینگ در ایران، از موانع پی در پی در مسیر فعالیت خود گلایه دارند؛ در حالی که این مزرعه با سرمایهگذاری چینیها شکل گرفته است.
قانونی فعالیت میکنیم
روابطعمومی گروه توسعه سرمایهگذاری ایران و چین اعلام کرد که این گروه «با مشارکت سرمایهگذاران ایرانی و چینی با هدف پیشرفت روابط تجاری ایران در زمینههای تولید، تجارت و مشاوره صنایع فلزات سنگین و غیر فلزات، رمزارزهای دیجیتال و ساخت نیروگاههای گازی و خورشیدی»، شکل گرفت.
در این پاسخ از «مزرعه ماینینگ منطقه ویژه رفسنجان»، به عنوان یکی از پروژههای این گروه نام برده شده که با ظرفیت ۲/۱ میلیون ترابایت خروجی و با سرمایهگذاری ۳۰۰ میلیون دلار در فازهای مختلف، احداث و راهاندازی شده است. در این پاسخ همچنین ادعا شده است که «مجموعه ایران و چین با دریافت کلیه مجوزهای قانونی اعم ازجواز تاسیس و پروانه بهرهبرداری در حال فعالیت» است.
تعطیلی در ۴ ماه پرمصرف
بر اساس این توضیح، آنها ادعا کردهاند که مزرعه ماینینگ رفسنجان ماهیانه ۶۰ هزار مگاوات برق مصرف میکند و هزینه آن را با تعرفه تعیین شده توسط وزارت نیرو در ماههای سرد سال به مبلغ ۴۰۰۰ ریال (معادل ۱۰ برابر تعرفه صنعتی) میپردازد. ضمن آنکه این مبلغ با احتساب عوارض و مالیات ارزش افزوده به حدود ۴۸۰۰ ریال برای هر کیلووات میرسد.
همچین تعرفه برق در ۴ ماه گرم سال به میزان ۱۶ هزار ریال برای هر کیلو وات است که به دلیل عدم صرفه اقتصادی این شرکت در تمام ۴ ماه به صورت کامل تعطیل بوده است. روابط عمومی این مرکز از راهاندازی فاز دوم این مرکز در آینده نزدیک خبر داده است. روزنامه هفت صبح در گزارشی نوشت، مزرعه بیتکوین کرمان، بزرگترین مرکز استخراج بیتکوین در کشور است و روزانه با مصرف ۱۲۰ مگاواتساعت برق، ۱٫۷ بیتکوین استخراج میکند که سود آن به حدود یک میلیارد و ۳۳۰میلیون تومان میرسد.
ایرانیها به مناطق آزاد فرستاده شدند
سایت تجارتنیوز همچنین در گزارشی نوشته است: گروه توسعه سرمایهگذاری ایران و چین بیش از یک سال است که در منطقه ویژه اقتصادی رفسنجان فعالیت میکند اما در روزهای اخیر نام مزرعه بیتکوین آنها بر سر زبانها افتاده است. به گفته عضو انجمن بلاکچین، در شرایطی که موانع زیادی برای فعالیت ایرانیان در صنعت استخراج رمزارز وجود دارد، فعالیت سرمایهگذار خارجی در این زمینه عجیب است.
نسیم توکل، فعال اقتصادی در توئیتی به ایجاد یک مزرعه استخراج رمزارز از سوی چینیها در رفسنجان و موقعیت آن اشاره کرد؛ آن هم در روزهایی که مقامات دولتی به مردم توصیه میکنند برای کاهش مصرف برق در خانه لباس بیشتری بپوشند و دمای شوفاژها را کاهش دهند؛ در غیر صورت یا باید قطعی برق را تحمل کنند یا سوخت مازوت و آلودگی هوا را.همزمانی این توئیت با چنین توصیههایی حساسیتها و اعتراضهایی را در شبکههای اجتماعی به دنبال داشت.
چراغی که به خانه رواست …
محمدرضا شرفی، عضو انجمن بلاکچین ایران حضور سرمایهگذار چینی در ایران را در شرایطی که مانعتراشیهای زیادی برای فعالان صنعت استخراج رمزارز در ایران صورت میگیرد عجیب میداند.او این پرسش را مطرح میکند که اگر سرمایهگذار خارجی میتواند در کشور حضور داشته باشد، چرا موانع مختلفی وجود دارد که مردم خودمان نتوانند وارد حوزه استخراج رمزارز شوند؟
شرفی برای مثال به اجبار شکلگیری مزارع استخراج در شهرکهای صنعتی شکل اشاره میکند. در حالی که این مناطق از زیرساختهای ضعیفی برای انتقال انرژی برخوردارند و مسئولان آنها نیز علاقه چندانی به شکلگیری این صنعت ندارند. به گفته شرفی زمانی ورود سرمایهگذاران خارجی توجیه دارد که آنها بتوانند زیرساختهای عظیم و بادوامی را در کشور ایجاد کنند؛ در حالی که دستگاههای استخراج رمزارز استهلاک بالایی دارند و عمر این صنعت طولانی نیست.
کوچ مزارع به مناطق آزاد
عضو انجمن بلاکچین ایران معتقد است، به دلیل وجود چنین موانعی، صنعت ماینینگ در مناطق آزاد و ویژه تجاری در حال گسترش است؛ این موضوع کشور را به خاطر معافیتهای مالیاتی که در این مناطق اعمال میشود، از منابع درآمد مناسبی محروم میکند.به گفته او روزانه درصد قابل توجهی هدررفت انرژی در شبکه انتقال کشور وجود دارد و اگر فعالان داخلی بتوانند مزارع استخراج رمزارز را در کنار نیروگاهها مستقر کنند، علاوه بر درآمدزایی کنترل این معضل هم امکانپذیر است. شرفی البته حساسیت روی موضوع مصرف انرژی را صحیح نمیداند؛ چرا که به گفته او، تعرفهای که به مراکز استخراج رمزارز تعلق میگیرد، بالاترین تعرفه در نوع خود در کشور محسوب میشود و در ضمن این صنعت هنوز در ایران چندان گسترش نیافته است.