به گزارش پایگاه خبری اقتصاد میهن ؛ صورت های مالی شش‌ماهه این شرکت (با تایید حسابرس) نشان می‌دهد که عملکرد آن به طرز شگفت‌انگیزی از مسیر موفقیت فاصله گرفته و در دل بحران غرق شده است.

زیان‌هایی که باور نکردنی است

زیان خالص پتروشیمی گچساران از ۵۹ میلیارد تومان در پایان سال گذشته به بیش از ۸ هزار و ۱۲۴ میلیارد تومان افزایش یافته است. این افزایش نجومی معادل ۵۴ هزار و ۶۶۰ درصد رشد است! چه کسی باور می‌کند شرکتی که تازه به بهره‌برداری رسیده، به چنین زیان‌های بی‌سابقه‌ای دچار شود؟ این سوالی است که پاسخ آن در ابهام است و نشان‌دهنده مشکلاتی عمیق در مدیریت مالی و اجرایی شرکت است.

خطر بدهی‌های غیرقابل کنترل

در کنار این زیان‌های غیرقابل تصور، بدهی‌های پتروشیمی گچساران نیز در حال افزایش است. مجموع بدهی‌های غیرجاری این شرکت تا پایان تابستان به بیش از ۱۳ هزار میلیارد تومان رسیده است، که رشد ۴۳ درصدی را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد. آیا این بدهی‌ها در آینده می‌تواند بحران‌ساز شود؟ به نظر می رسد در شرایطی که شرکت در حال فرو رفتن در باتلاق زیان‌ها است، این بدهی‌ها مثل بمب ساعتی در کنار آن قرار دارند.

هزینه‌هایی که هیچ‌کس نمی‌بیند

صورت‌های مالی این شرکت نشان می‌دهند که هزینه‌های فروش، اداری و عمومی آن با افزایش ۱۲۸ درصدی به بیش از ۴۴ میلیارد تومان رسیده است، در حالی که هزینه‌های مالی نیز به ۲ هزار و ۲۷۵ میلیارد تومان رسیده‌اند.در همین حال، سرمایه ثبت‌شده پتروشیمی گچساران تنها یک هزار و ۱۵ میلیارد تومان است! زیان انباشته این شرکت از سرمایه ثبت‌شده آن فراتر رفته است؛ اتفاقی که هشدار جدی برای آینده‌ای مبهم به شمار می‌رود.

جذب ۱۴۰ مشاور برای خلق زیان؟

یکی از نکات عجیب در این میان، رشد بی‌رویه نیروی انسانی است. تعداد کارکنان شرکت به ۸۹۱ نفر رسیده که ۱۴۰ نفر از آنها به عنوان مشاور مشغول به کار هستند! اگر این افزایش نیروی انسانی، به‌ویژه مشاوران، در چنین شرایط بحرانی منطقی به نظر می‌رسد، پس شاید باید به نحوه تخصیص منابع در این شرکت شک کرد.آیا این کارکنان برای بهبود وضعیت مالی شرکت اضافه شده‌اند یا صرفاً بار مالی اضافی بر دوش شرکت‌اند؟

وام‌های مشکوک و بازپرداخت نگران‌کننده

در حالی که پتروشیمی گچساران در منگنه زیان‌ها و بدهی‌ها گرفتار است، از ۶ بانک کشور بیش از ۲ هزار و ۲۷۵ میلیارد تومان وام دریافت کرده است. وامی که نگرانی‌ها را در خصوص توانایی بازپرداخت آن افزایش می‌دهد. این وام‌ها، در کنار بحران‌های مالی موجود، می‌توانند به زودی به بحران‌هایی بزرگتر تبدیل شوند.

از سراب تا بحران

پتروشیمی گچساران که روزی وعده توسعه و سودآوری را می‌داد، حالا با زیان‌های نجومی، بدهی‌های انباشته و هزینه‌های بی‌پایان مواجه است. در شرایطی که شرکت با بحران‌های جدی رو‌به‌رو است.  سوال اصلی این است که آیا مدیریت فعلی قادر به نجات آن خواهد بود یا اینکه این شرکت در مسیر بحرانی‌تر شدن قرار می گیرد؟ آینده این شرکت، حالا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.