اقتصاد میهن: وسایل ارتباط جمعی شامل رادیو، تلویزیون، نشریات و… و حتی بنگاه‌های تولید و خبرپراکنی جزء لاینفک و جدایی ناپذیر زندگی‌های امروزی آحاد مردم در جای جای این کره خاکی شده‌اند که با درنوردیدن مرز‌های جغرافیایی، خود را به عنوان عمومی‌ترین و پرقدرت‌ترین منابع معرفتی انسان معرفی می‌کنند؛ این ابزار و ادوات، روزانه در حال رشد و ترقی هستند که همواره موثر بر افکار و عقاید می‌باشند و حتی تغییر در نگرش و رفتار مخاطبان را نیز به گونه‌ای خاص انجام داده و مدیریت می‌کنند.
تکنولوژی فزاینده، تصاعدی و سحرگونه رسانه‌ها اعم از قدیمی‌ها و نوین آنها، بشر را در شرایط نابرابری قرار داده اند و امروزه توجه بسیاری را به پیرامون و اطراف معطوف می‌دارند؛ در چنین اوضاعی متأسفانه بنگاه‌ها و مراکز تولید و انتشار اخبار و رویداد‌ها با دور شدن از اهداف انسانی و اخلاقی، مسیر کاسب کارانه و کاملا تجاری را در پیش گرفته اند که مخاطب در دایره این تجارت غلط، به عنوان نوعی کالا به حساب می‌آید که در کمال تعجب و تأسف، تازه این پایان ماجرا نیست بلکه شروع نوعی بازی است که در آن، سرمنشأ نامیمون این رسانه ها، فرهنگ منحط و منحرف غرب است که ریشه اش در تفکرات سکولاریستی و امانیستی است که با انگیزه قراردادن تکنولوژی و کسب شهرت و درآمد به جای خدا، پیدایش و توسعه یافته اند.
در چنین شرایطی، خبرنگاران صدیق راست گفتار در حوزه اطلاع رسانی، خود را در معرض نمایش مردم و متولیان فرهنگی و اجتماعی جامعه قرار می‌دهند و اینجا است که می‌توان سره را از ناسره تشخیص داده و یا اصطلاحاً تمیزی بین دوغ و دوشاب قائل گشت.
در فضایی که فلسفه وجودی هر رسانه را ارتباط و شیوه‌های جذب مخاطب شکل می‌دهد، اضافه شدن وسایل گسترده ارتباط جمعی به علاوه خبرنگار، آن هم خبرنگار متعهد و متخصصی که فرهنگ و ریشه‌های آن را بشناسد، می‌تواند بسیار اثرگذار باشد و شرایط را به سمت و سوی گسترش و بسط فرهنگ غنی و متعالی ملل مترقی جهان سوق دهد؛ در این سپهر پرفروغ است که خبرنگاران متعهد، چونان ستاره‌هایی درخشان، مسیر شب گونه حیات بشر را روشن ساخته و افق پیش روی انسان را منور می‌سازند و در این شرایط، شاهد درخشش و تلألو ارزش‌های غالب انسانیت به فرهنگ‌های پوسیده و نخراشیده غربی هستیم که باید تلاش کرد تا چنین شرایطی در سپهر رسانه‌ای کشور تسری یافته و بیشتر شود.
در فضایی که ساختار فرهنگی کشور شدیداً نیازمند بازنگری انقلابی و رجوع به اصل انقلابی خود است، شایسته است و می‌طلبد تا خبرنگاران به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی، کشور را در مسیر حقانیت و اخلاق مداری، ثابت قدم حرکت داده و هدایت نمایند که در این صورت، فلاح و رستگاری مردم، تضمین خواهد شد که یکی از اسباب مهم این فریضه، پرورش و تربیت نیرو‌های متعهد و عمل نمودن خبرنگاران به وظیفه‌ای انسانی و اخلاق گرایانه است، موضوعی که در شرایط امروزی جامعه باید بیشتر بدان پرداخت و به صورت جدی مورد مداقه قرار داد؛ مأموریتی که با تولید محتوا‌های رسانه‌ای اخلاق مدار، پمپاژ معنا و امید را در جامعه گسترش خواهد داد و با سیره و منشی اصلاح گرایانه، نهاد اجتماعی رسانه را تقویت ساخته و جایگاه واقعی آن را در جامعه به نمایش می‌گذارد.
در روزگار وانفسای امروزی، اخلاق مداری را می‌توان یکی از ویژگی‌ها و اولویت‌های خاص و منحصربفرد حرفه خبرنگاری برشمرد که کفه ترازوی عدالت به سمت این قشر را سنگین می‌کند و تعظیم و احترام ملی و حتی بین المللی را برای خبرنگاران و اهالی رسانه و قلم به ارمغان می‌آورد؛ چرا که خبرنگاران را در جوامع امروزی باید احیا کننده اخلاق و ارزش‌های والای اخلاقی پنداشت که در عمل نیز، این مهم مصداق‌های پرشماری دارد که باید بیش از فعل، فزونی یابد.
خبرنگاری که اخلاق، این گمشده امروز مردم و حکومت‌ها را در سرلوحه امور خود قرار دهد، بی شک وضع کننده پنهان قانون در جامعه است که رسالت حرفه‌ای و شرعی کسب و کار خود را به خوبی عملیاتی کرده است و در این رهگذر شاهد اوج گیری صفات بارز اخلاقی در اجتماع پیرامون خواهیم شد. انصاف و عمل به قانون و فاصله از قانون گریزی از ویژگی‌های دیگر فعالان بی ادعای حوزه اطلاع رسانی و خبریابی و خبررسانی است که باید با تقویت آن ها، تلاشی مقدس مبذول داشت تا به رسالت قافله سالاران حرفه خبر در جامعه عمل شود.
مهدی مقاری