او قرار است به سئوالات همکاران سابق خود درباره ۱۱۰۰ میلیارد تومان نهاده فروخته شده به کشاورزان در سامانه بازارگاه بدون آنکه کالایی وجود داشته باشد، پاسخ دهد. تخلفی محرز که به اعتقاد کارشناسان جز با همدستی بخشی از بدنه وزارت جهاد کشاورزی و سازمان تعاون روستایی، امکان‌پذیر نیست.

شرکتی بازرگانی به نام «آریو تجارت سهیل» ادعا می‌کند قادر است ۱۳ میلیون تن نهاده دامی به کشور وارد کند و وزارت جهاد کشاورزی هم بدون کنترل صحت و سقم ادعای این شرکت، به او اجازه می‌دهد در سامانه بازارگاه اعلام موجودی کند. اما آن طور که فعالان صنعت طیور می‌گویند، این شرکت چندان هم در واردات موفق نبوده و نتوانسته حتی یک محموله چهار تنی خود از اوکراین را به کشور وارد کند. حاصل همدستی یک شرکت خصوصی با کارکنان دولتی، این می‌شود که کالای وارد نشده به ایران از طریق سامانه بازارگاه، یعنی سامانه رسمی تجارت نهاده‌های دامی وزارت جهاد کشاورزی به جمع زیادی از تولیدکنندگان نیازمند به این محصول فروخته می‌شود و روزی که تولیدکنندگان برای دریافت کالا به شرکت مراجعه می‌کنند، تازه متوجه می‌شوند که چه کلاهی بر سرشان رفته است. حالا جمع زیادی از تولیدکنندگانی که سرمایه در گردش واحد تولیدی خود را در اختیار این شرکت از طریق سامانه بازارگاه گذاشتند تا خط تولیدشان بچرخد، دچار مشکل شده‌اند. این روز‌ها خطوط تولید خالی است و جیب تولیدکننده آنقدر پول ندارد که این خطوط را به چرخه بازگرداند. حاصل اینکه بیم آن می‌رود با کمبود مواد پروتئینی در کشور مواجه شویم و شاهد جهش قیمت‌ها به دلیل کاهش عرضه باشیم.

روزی که سید جواد ساداتی نژاد بر صندلی ریاست کمیسیون کشاورزی تکیه زده بود، کاظم خاوازی وزیر وقت کشاورزی را به مجلس کشاند تا توضیح دهد که چرا قیمت مرغ گران است. آن روز‌ها وزیر فعلی مدعی بود که تصمیمات غلط وزارت جهاد کشاورزی باعث پرواز نرخ مرغ شده است. حالا که او وزیر شده، نه تنها قیمت مرغ در قله‌ای بی‌سابقه ایستاده بلکه فسادی به بزرگی ۱۱۰۰ میلیارد تومان در حوزه تامین نهاده‌ها بیخ گوشش و در سامانه بازارگاه وابسته به وزارتخانه تحت امرش رخ داده است.

او که به شوق خدمت صندلی بهارستان را رها کرد تا در پاستور برای خود صندلی جور کند، وقتی به ساختمان تازه تاسیس وزارت جهاد کشاورزی در همسایگی وزارت نفت مهاجرت کرد، می‌خواست در خاورمیانه و جنوب غرب آسیا دارای اقتدار غذایی باشد و به دنبال کرسی‌های جهانی برای کشاورزی ایران بود، غافل از اینکه سکان وزارتخانه‌ای را به دست گرفته است که با هزاران سرمایه خرد شکل گرفته و همواره چشم کشاورزان به آسمان است تا بارانی ببارد و قوت لایموتی برای مردم تولید شود.

سید جواد ساداتی نژاد وارد ساختمان تازه تاسیسی شد که با خون دل‌های محمود حجتی پس از هبه شدن ساختمان شیشه‌ای وزارت جهاد کشاورزی ساخته شده بود. او از زمانی که روی کار آمد، وعده داد و وعده داد، اما در مدت کوتاه وزارتش نه تنها وعده‌ها عملی نشد بلکه چندین و چند فساد ریز و درشت در زیرمجموعه‌اش یعنی سازمان مرکزی تعاون روستایی رخ داد.در حالی که او با دفاع تمام قد از عملکرد این مخزن امضا‌های طلایی، تلاش کرده بود که ساختار سازمان مرکزی تعاون روستایی را حفظ کند، این مجموعه با تخلفاتی که در آن انجام می‌شود، به ضد تولید تبدیل شده است. اما چرا وزیر کشاورزی با آن همه وعده و سابقه حضور در مجلس، این‌گونه ناکام مانده است؟

سلسله فساد‌های سازمان مرکزی تعاون روستایی

گویا بروز فساد در سازمان مرکزی تعاون روستایی به سریالی تکراری تبدیل شده و کسی حال و حوصله صحبت کردن درباره آن را ندارد. سازمانی که قرار بود همراه کشاورزان باشد، با حذف وزارت بازرگانی خودش به واسطه‌ای برای خرید بسیاری از محصولات کشاورزی که در گذشته اختیارش را نداشت تبدیل شد. این مجموعه به نحوی مخزن امضا‌های طلایی است و چه ابزاری بهتر از برخی پوشش‌های قانونی و وظایف محوله برای این امضا‌های طلایی!

سازمان مرکزی تعاون روستایی قبل از آخرین تخلفش که منجر به عزل اسماعیل قادری‌فر مدیر عامل سازمان مرکزی تعاون روستایی و جایگزینی‌اش با محمد علی نیکبخت که سابقه معاونت برنامه ریزی و اقتصادی وزارت جهاد کشاورزی در دولت محمود احمدی‌نژاد را در کارنامه دارد، شاهد تخلفات دیگری هم بود.

در اواخر سال گذشته بود که خبرنگاران صداوسیما با مراجعه به سازمان مرکزی تعاون روستایی متوجه شدند که این مجموعه برای تامین میوه شب عید هر کیلو پرتقال را ۱۴ هزار و ۹۰۰ تومان و هر کیلو سیب را ۱۳ هزار و پانصد تومان خریداری کرده است. در حالی که نرخ این میوه در میادین میوه و تره بار در زمان تهیه گزارش از شش تا هفت هزار تومان بیشتر نبود. گزارشگر صدا و سیما معتقد بود که این گران خریدن یعنی اینکه باید در شب عید هم گران فروخت و این مسئله تامین نیاز‌های شب عید مردم را تورم مواجه می‌کند. این تخلف سازمان مرکزی تعاون روستایی با سکوت دستگاه‌های ناظر مواجه شد، اما جدیدترین تخلف مربوط به نهاده‌های دامی، چیزی نبود که دستگاه‌های ناظر بتوانند درباره آن سکوت کنند.

فروش هیچ به مردم!

در گزارش تخلف قبلی خبرنگار صدا و سیما مدعی بود که یک طبقه مخصوص در سازمان مرکزی تعاون روستایی تشکیل شده است که هیچ یک از پرسنل به آن راه ندارند. بدیهی است که کسی هم از قرارداد‌هایی که در این طبقه امضا می‌شود؛ خبر نداشته باشد.

شاید این گفته رسانه ملی چندان پر بیراه هم نبوده است، زیرا شرکت آریو تجارت سهیل که تعهد واردات ۱۳ میلیون تن نهاده دامی را به عهده می‌گیرد، از نگاه فعالان صنعت دام و طیور شرکتی نام آشنا نیست و کسی نمی‌داند صاحب این شرکت کیست. آن طور که آگهی روزنامه رسمی نشان می‌‎دهد، اول خرداد ماه ۱۴۰۱ بر اساس صورتجلسه مجمع عمومی عادی سالیانه امیر محمد مازنی، مریم میرزایی فر، پگاه، ولی اللهی به مدت دو سال به‌عنوان عضو هیات مدیره این شرکت بازرگانی انتخاب می‌شوند.

بررسی آگهی‌های روزنامه رسمی برای تعیین سال تاسیس این شرکت به نتایج شفافی منتهی نمی‌شود. با جستجوی نام شرکت آریو تجارت سهیل، آنچه دیده می‌شود آگهی‌های متنوع تغییرات است. اما در این جستجو، به آگهی تاسیس «شرکت فرهیختگان مدیریت طلوع فردا» سهامی خاص در شهریور ۱۳۹۰ بر می‌خوریم. پس از این آگهی در ۱۴ مرداد ۱۳۹۴، آگهی تغییرات شرکت بازرگانی آریو تجارت سهیل به‌عنوان شرکت سهامی خاص با آگهی تغییرات شرکت فرهیختگان مدیریت طلوع فردا در یک آگهی واحد به چشم می‌خورد. بر اساس مندرجات این آگهی، آدرس شرکت تغییر می‌کند و به تعداد اعضای هیات مدیره سه نفر اعلام می‌شود. در این آگهی قید شده است که اساسنامه شرکت هم بر این اساس اصلاح می‌شود؛ بنابراین چنین به نظر می‌رسد که با ادغام این دو شرکت، ساختاری جدید شکل گرفته است، اما نمی‌دانیم شرکت آریو سهیل تجارت، دقیقا در چه سالی تاسیس شده است.

حرف و حدیث درباره شرکت آریو تجارت سهیل و سوابقش زیاد است. گروهی می‌گویند این شرکت نتوانسته هیچ محموله نهاده‌ای را به ایران وارد کند و به همین خاطر نیمی از سهام شرکت به سازمان مرکزی تعاون روستایی منتقل شده است. اما یک منبع مطلع در گمرک بر اساس اسناد موجود می‌گوید که در لیست محموله‌های وارداتی به کشور، نام شرکت آریو تجارت سهیل هم دیده شده است و این‌گونه نیست که شرکت یاد شده هیچ محموله‌ای را به کشور وارد نکرده باشد.

آن‌طور که فعالان صنعت طیور می‌گویند بیش از ۱۰ هزار واحد تولیدکننده مرغ گوشتی و تخم مرغ در کشور وجود دارد که از طریق سامانه بازارگاه نهاده مورد نیاز خود را خریداری می‌کنند. بخش زیادی از این واحد‌ها با اعتمادی که به دولت داشتند، سرمایه‌های خود را به حساب شرکت آریو سهیل تجارت می‌ریزند که ۱۰ تا ۱۵ روز دیگر نهاده تحویل بگیرند، اما شرکت خلف وعده می‌کند و در نهایت با بررسی نهاد‌های نظارتی، تولیدکنندگان متوجه می‌شوند که این شرکت در تخلفی آشکار، بدون آنکه نهاده‌ای وارد کرده باشد، در سامانه بازارگاه اعلام ۱۳ هزار تن موجودی کرده و سرمایه خرد تولیدکنندگان صنعت دام و طیور کشور را جمع‌آوری کرده است.

۶۰ تا ۷۰ درصد سفارش‌های ثبت شده متعلق به صنعت طیور

اما چه سهمی از نهاده‌های ثبت سفارش شده در سامانه بازارگاه متعلق به صنعت طیور و چه سهمی مربوط به صنعت دام است؟ ناصر نبی پور، رئیس هیئت مدیره اتحادیه مرغ تخمگذار استان تهران در گفتگو با «انتخاب» عنوان می‌کند: حداقل از ۱۱۰۰ میلیاردی که در سامانه پرداخت شده است، بالای ۶۰ تا ۷۰ درصد متعلق به مرغداران است. دو سوم محموله ثبت سفارش شده متعلق به مرغداران است و تعداد افراد درگیر در این مسئله خیلی تعداد زیاد است.