میدل ایست مانیتور در این رابطه می نویسد:

«از زمانی که آژانس های اطلاعاتی بریتانیایی ادعا کرده اند که جاسوسان چینی به دنبال انجام مداخلات پنهانی در چشم انداز سیاسی بریتانیا هستند، سیلی از داستان هایِ بعضا متوهمانه در این رابطه گفته شده و ارائه گشته است. به نحوی که گویی این جاسوس ها در همه جا حضور دارند. در این راستا، رسانه های انگلیسی داستان های زیادی را در مورد حضور جاسوسان چینی در مکان های مختلف و حساس نظیر دفتر نمایندگان پارلمان بریتانیا روایت کرده اند. در این رابطه حتی ادعاهایی مبنی بر نفوذ دستگاه جاسوسی چین در خاندان سلطنتی بریتانیا نیز مطرح شده است.

تنها چند روز قبل، پسرِ زنی که ادعا شده جاسوس دستگاه های اطلاعاتی چین است از سِمت خود به عنوان همکار یکی از نمایندگان مجلس بریتانیا که وزیر دولتِ در سایه این کشور نیز است استعفا کرد. حتی سازمان اطلاعاتی MI5 بریتانیا که سرویس امنیت داخلی این کشور است، دست به اقدامی نامتعارف و غلوآمیز زده و به نمایندگان مجلس بریتانیا و لُردهای این کشور هشدار داده که آن ها باید از "کریستین لی" فردی که ادعا شده به نمایندگی از دولت چین در برخی فعالیت های مداخله آمیزِ سیاسی نقش داشته، جدا دوری کنند.

البته که اگر این قبیل احتیاط های نهادهای اطلاعاتی بریتانیا را کنار بگذاریم، باید اذعان کنیم که آن ها خود شبیه این اقدامات را به شکل واقعی در کشورهای اقصی نقاط جهان انجام می دهند و در رابطه با رویه های خود نیز به هیچ عنوان پاسخگو نیستند. شکی نیست که سازمان جاسوسی MI6(بخش خارجی سرویس امنیتی بریتانیا) عینا اقداماتی را انجام می دهد که معتقد است مثلا جاسوسان چینی در خاک بریتانیا انجام می دهند. کاملا طبیعی است که فردی را که در کشوری دیگر جاسوسی می کند، دستگیر و محاکمه کرد. این رویه یِ معمول در تمامی کشورهای دنیا است.

با این همه، نکته عجیب این است که یک کنشگرِ مشهور و برجسته در جهان وجود دارد که به اشکال مختلف در کشورهای گوناگون از جمله خودِ بریتانیا دست به جاسوسی می زند و از مصونیت خاصی نیز برخوردار است. این کنشگر همان رژیم اسرائیل است. سال 2010، وزیر خارجه وقت انگلستان "دیوید میلیبند" یک دیپلمات اسرائیلی را اخراج کرد. دلیل اصلی این مساله نیز این بود که یک جوخه اسرائیلی از 12 پاسپورت جعلی انگلیسی استفاده کرده بودند و از این طریق "محمود المبحوح"، از رهبران عالی رتبه جنبش حماس را در یک هتل در شهر دوبی ترور کردند. اقدامِ دولت بریتانیا به نوعی تایید ضمنی این نکته بود که سازمان جاسوسی "موساد" مسوول قتل المبحوح بوده است.

در این راستا میلیبند در مجلس عوام انگلیس گفت: "من خواستار اخراج فوری یک عضو سفارتخانه اسرائیل در خاک بریتانیا شده ام و این مساله خیلی زود نیز محقق خواهد شد. ما به این جمع بندی رسیده ایم که شواهد متقنی وجود دارند تا ما باور کنیم که اسرائیل مسوول سواستفاده از پاسپورت بریتانیا با هدف انجام اقدامات خرابکارانه از طریق آن است". وزیر خارجه وقت بریتانیا همچنین توضیح داد که بررسی های بریتانیا نشان می دهند که تنها رژیم اسرائیل در قضیه سواستفاده و جعل پاسپورت این کشور جهت انجام یک عملیات ترور نقش داشته است. وی به طور خاص ابراز تاسف کرد که اسرائیلی ها با این اقدام خود جان اتباع بریتانیا و همچنین حاکمیت ملی این کشور را نادیده گرفته اند. بعدها مشخص شد که به اصطلاح دیپلماتِ اخراج شده اسرائیلی، "رئیس شاخه موساد در لندن" بوده است!

بر اساس آنچه منابع آگاه اعلام کرده اند، در آن زمان دیوید میلیبند با فشارهای زیادی جهت اخراج نکردنِ یکی از اعضای سفارت اسرائیل در خاک بریتانیا رو به رو بوده است. در واقع بسیاری از افراد در تلاش بوده اند تا وی را قانع کنند که اقدامات محدودتری را انجام دهد. سال 1988، نخست وزیر وقت بریتانیا "مارگارت تاچر" چندان در مورد جاسوسی دو جانبه عناصر موساد از بریتانیا مانور نداد. با این حال، تاچر به مسوولان امنیتی بریتانیا دستور داد تا عامل سرویس جاسوسی اسرائیل "موساد" با نامِ "آری رِگو" را از خاک بریتانیا اخراج و به اسرائیل بازگردانند. با این همه، نوع خاصی از اعتماد در روابط اسرائیل و بریتانیا حاکم است که علی رغم این قبیل اقدامات غیرسازنده اسرائیلی ها در بریتانیا، شاهد آن هستیم که دو طرف همچنان روابط گرمی را با یکدیگر دارند.

اکنون پنج سال از گزارش تحقیقی جنجالی شبکه الجزیره درمورد فعالیت شدید و عمیق اعضای سفارت اسرائیل در خاک برتیانیا جهت حذف و تضعیف آن دسته از نمایندگان پارلمان های بریتانیا که بر خلاف منافع اسرائیل رفتار می کنند، می گذرد. در این رابطه یک افسر سیاسی اسرائیلی با نام "شای ماسوت" پس از آنکه رفتارهای غیرسازنده وی توسط دوربین های مدار بسته ضبط شده بود، از خاک بریتانیا اخراج شد. اضافه بر این، حامیان این فرد بلافاصله بر شدت حملات خود علیه بریتانیا و شبکه الجزیره و اقدام آن ها علیه اسرائیل افزودند و این رویه را به "یهودی ستیزی" در بریتانیا و "شبکه الجزیره" ربط دادند. ادعایی که اسرائیلی ها هر زمان با مخالفان خود رو به رو می شوند، آن را مطرح می کنند. 

در آن زمان، اسرائیل به همراه عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر، و بحرین از دولت قطر که صاحب شبکه الجزیره است درخواست داشتند تا این شبکه را در راستای منافع قطر هم که شده تعطیل کند. دراین چهارچوب، "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر وقت اسرائیل، الجزیره را متهم کرد که خشونت را تشویق و تحریک می کند. در این راستا مخالفان شبکه الجزیره حتی تعطیلی این شبکه را به مثابه یکی از شروط لغو محاصره و تحریم قطر در سال 2017 نیز مطرح کردند.

سال گذشته، معاون وزیر خارجه سابق بریتانیا سِر "آلن دانکن"، لابیِ حامی اسرائیل را به انجام اقدامات کثیف که مرتبط با دخالت در زندگی عادی و عمومی مردم بریتانیا است متهم کرد. وی در کتاب خود با عنوان "خاطرات شخصی یک وزیر"، از مداخلات در عالی رتبه ترین سطوح سیاسی در بریتانیا، در راستای منافع اسرائیل صحبت می کند. البته که وی لزوما به اقدامات و رویه های موساد اشاره ای نمی کند زیرا نفوذ موساد و لابی های حامی اسرائیل در بریتانیا آنقدر بالا است که فردی نتواند به راحتی در مورد آن ها هر چیزی را بگوید و یا هر مطلبی را منتشر کند. دانکن به طور خاص در یک گفتگو، مداخلات اسرائیل در بریتانیا را یک "رسوایی دفن شده" خطاب می کند که همه از آن خبر دارند اما در مقابله با آن کاری نمی کنند. امری که باید هر چه سریع تر متوقف شود.

در شرایط کنونی، اسرائیلی ها نفوذ و حضور قابل توجهی را در نهادهای دولتی مهم بریتانیا دارند. با این حال، بهتر است که دستگاه های امنیتی بریتانیا نظیر MI5 به جای آنکه به تهدیدات ادعایی جاسوسی چین متمرکز شوند، تهدیدات واقعی از جانب رژیم هایی نظیر اسرائیل علیه بریتانیا را جدی بگیرند. تهدیداتی که عملا ماهیت دموکراسی و آزادی در بریتانیا را زیر سوال برده اند.

عجیب اینکه اسرائیل حتی در آمریکا که نزدیکترین متحد آن است نیز دست به اقدامات جاسوسی می زند. در این راستا شاهد بودیم که "جاناتان پولارد" جاسوس معروف اسرائیلی در خاک آمریکا پس از آنکه برای سالیان طولانی در آمریکا زندانی بود و در نهایت نیز به اسرئیل بازگشت، همچون قهرمانان ملی با وی برخورد شد(وی در پایان سال 2020 به اسرائیل بازگردانده شد). این در حالی است که آمریکا، اسرائیل را با سِیلی از حمایت های نظامی و دیپلماتیک در جهان همراه می کند. در پاسخ ، اسرائیل هم با جاسوسی خود از این کشور به این رویه ها پاسخ می دهد. اضافه بر این، سال 1967 عوامل اسرائیلی به ناو USS Liberty در آب های بین المللی حمله کردند که این حمله در نوع خود موجب کشته شدنِ 34 آمریکایی و زخمی شدن 171 تن دیگر شد. بازماندگان این حادثه معتقدند که دولت آمریکا همه جوره در لاپوشانی حقایق این حادثه به نفع اسرائیل نقش داشته است. با این حال، در شرایط کنونی، کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل همچنان ادامه دارند و اکنون به رقم سالانه سه میلیارد دلار رسیده اند.

اسرائیل در کنار جنایات جنگی و انسانی خود علیه ملت فلسطین، همواره در فرار از رویه های غیرقانونی اش، آزادی داشته است. در این میان حتی جاسوسیِ اسرائیل از دوستان نزدیکش نظیر بریتانیا و آمریکا نیز با سکوت سنگین آن ها همراه بوده است. جاسوسی یک بازی کثیف است و اسرائیلی ها عملا با مصونیت کامل آن را انجام می دهند.»