به باور عباس شاهسونی در سال 99 مجموع تعداد سال‌های عمر از دست‌رفته در شهر تهران، 45 هزار سال بوده است. «28هزار و 900سال تعداد سال‌های عمر مولدهای از دست‌رفته بر اساس آلودگی هوا بوده است.» درواقع تعداد کل مرگ‌های منتسب به ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون در سال‌های 95 تا 98 روند کاهشی داشته. اگرچه در سال 99 روند افزایشی داشته است. «10درصد مرگ نوزادان زیر یک سال هم منتسب به آلودگی هواست.»

 مطالعات نشان داده در بین همه عوامل خطر، ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، در دنیا رتبه ششم و در ایران رتبه پنجم عوامل خطرِ بیشترین درصد موارد مرگ‌ومیر را به‌خود اختصاص داده است.  از طرفی مقایسه درصد شاخص کیفیت هوا طی سال‌های 1395 تا 1398 در کشور نشان می‌دهد تعداد روزهایی که شاخص کیفیت هوا در محدوده قابل قبول قرار داشته است افزایش و تعداد روزهایی که شاخص کیفیت هوا در محدوده ناسالم برای گروه‌های حساس بود، کاهش یافته است. روندی که در سال 99 برعکس شده است. به‌طوری که روزهایی که شاخص کیفیت هوا در محدوده ناسالم برای گروه‌های حساس و ناسالم برای همه گروه‌ها بود، افزایش یافته است.

رتبه نوزدهم غلظت ذرات معلق به تهران رسید

در شهرهای مورد مطالعه کشور ایران طی سال‌های 1395 الی 1399 تقریبا در ۱۶.۱۴ درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای خوب پاک (رنگ سبز)، ۶۳.۲۵ درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای قابل قبول (رنگ زرد)، ۱۵.۸۷ درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای ناسالم برای گروه‌های حساس (رنگ نارنجی)، ۴.۰۴ درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای ناسالم (رنگ قرمز)، ۰.۳۲درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای خیلی ناسالم (رنگ بنفش)، ۰.۲۷ درصد از روزهای سال شاخص کیفیت هوا در محدوده هوای خطرناک (رنگ قهوه‌ای) بوده است.

تهران در میان سایر پایتخت‌های جهان رتبه نوزدهم غلظت ذرات معلق PM۲.۵  را به‌خود اختصاص داده است و در تهران به‌طور میانگین در سال ۱۳۹۹ تعداد ۳۷۵۱ مرگ منتسب به مواجهه با ذرات معلق رخ داده است و همه اهالی شهر تهران هم تحت‌تاثیر آلودگی هوا بوده‌اند. یعنی میانگین غلظت ذرات معلق PM۲.۵ در شهرهای کشور در سال قبل ۲۹ میکروگرم بر مترمکعب بوده است. در سال ۱۳۹۹ شهرهای زابل، تهران، اهواز، اصفهان و مشهد بالاترین غلظت ذرات معلق را داشتند. «در شرایط آلودگی هوا، افزایش قابل توجه بیماری‌های قلبی و ریوی در جامعه دور از انتظار نیست و همچنین افزایش مرگ زودرس این بیماران و سالمندان و افزایش قابل‌توجه علائم بیماری‌های تنفسی در کل جمعیت را خواهیم داشت.» او ادامه داد: «در این شرایط افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، سالمندان و کودکان باید از هرگونه فعالیت فیزیکی خودداری کرده و سایرین هم باید فعالیت فیزیکی خود را در بیرون از منزل کاهش دهند و تا حد امکان کارهای غیرضروری را به زمان‌های دیگر موکول کنند.»