وقتی نخستین محموله فلفل دلمه‌ای ایران در حدود یک ماه پیش از روسیه برگشت خوردکسی چندان ماجرا راجدی نگرفت و خسرو چنگلوایی رئیس وقت سازمان حفظ نباتات مشکل را در استفاده از چهارنوع سم درکاشت این محصول ذکر کرد که در روسیه ثبت نشده است.اما این تازه آغاز ماجرا بود. کمی بعد ماجرای برگشت خوردن نخل‌های صادراتی ایران به قطربه خاطر جعل گواهی قرنطینه پیش آمد و سپس برگشت خوردن وامحای سیب زمینی ایران از ازبکستان به خاطر وجود نوعی انگل موسوم به “نماتد” درخاک آن‌ها اتفاق افتاد. همچنین پس فرستادن کیوی مازندران از هند و امارات به خاطر وجود لکه‌های سفید روی پوست آن که ظاهرا به خاطر استفاده از هورمون موسوم به “داوینچی” که به صورت قاچاق از ترکیه وارد می‌شود، مورد بعدی بود و درتازه‌ترین مورد هم ترکمنستان سیب زمینی‌های صادراتی ایران رابه خاطر استفاده از سموم غیر استاندارد که پس از برداشت و طی شدن دوره قرنطینه همچنان دربافت محصول باقی می‌ماند و سلامت انسان را تهدیدمی کند، بازگرداند.
جمع بندی اظهارات دراین باره نشان می‌دهدفقط یک عامل دربرگشت خوردن سریالی محصولات کشاورزی ایران دخیل است و این عامل مهم همانا، آشفتگی، ناهماهنگی و سوء مدیریت تمام دستگاه‌های دخیل در پروسه کنترل بهداشتی وسلامت محصولات کشاورزی تولیدی کشور از مزرعه تا مغازه و صادرات است.تصریح این واقعیت توسط یکی از مقامات صنفی که بسیاری از صادرکنندگان ایرانی گواهینامه بهداشت و قرنطینه برای صادرات محصولات خود نمی‌گیرند یا اینکه محصولات کشاورزی تولیدی کشور شناسنامه ندارد و معلوم نیست کشاورزان از کدام منبع کود وسم مورد نیاز را خریداری و با چه درصدی درکاشت محصول استفاده می‌کنند و این کود وسم چقدر استاندارداست، خود گویای واقعیت‌های تلخ بسیاری است. حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات کود وسم و افزایش شدید قیمت آن دربازار هم باعث ظهور سموم غیر استاندارد یا تقلبی چینی و ترکیه‌ای دربازارشده وسوء استفاده‌ها و فساد‌های زیادی را درپی داشته است.
واقعیت این است که تداوم این وضعیت جدای از ضربه خوردن صادرات که دردرجه دوم اهمیت قرار دارد، باعث شک کردن مردم به سلامت برخی محصولات کشاورزی شده که نمونه اش راصدرالدین نیاورانی عضو هیات رئیسه اتحادیه صادرکنندگان میوه و تره‌بار بیان کرده وگفته است پس از برگشت خوردن محموله‌های فلفل دلمه‌ای ایران از روسیه، نه تنها جریان صادرات این محصول کاملا متوقف شده بلکه مردم هم از خرید آن امتناع می‌کنند که نتیجه‌اش کاهش ۹۰ درصدی بهای این محصول در بازار و در خطرقرارگرفتن میلیارد‌ها تومان سرمایه گذاری در تولید این محصول است.به عبارت بهتر، مردم از خودمی پرسند وقتی بهترین بخش محصولات کشاورزی که برای صادرات انتخاب شده، بخاطر رعایت نشدن معیار‌های بهداشتی واستفاده از سموم بی کیفیت یا از رده خارج به تناوب برگشت می‌خورد، وضعیت کیفی وبهداشتی آن‌هایی که ما می‌خوریم، چگونه است؟
اگر این شک فعلا محدود با تداوم سکوت، پیچاندن، تناقض گویی و فراراز پاسخگویی وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت، سازمان استاندارد و دیگر دستگاه‌های مسئول مواجه شود، گسترش پیدا می‌کند، آن وقت شرایطی خاص ایجاد وخدای ناکرده کار به جا‌های باریک کشیده می‌شود؛ لذا دستگاه‌های یاد شده باید بجنبند و به فوریت و درهماهنگی و به دور از حاشیه سازی وخوب وبی نقص پنداری خود، فکری برای این ماجرا بکنند وگرنه سلب اعتماد مردم وآسیب دیدن جدی بخش کشاورزی را توامان به چشم خواهنددید.
چرا توزیع بین محرومان؟
پس از روشن شدن ماجرای برگشت خوردن فلفل‌های دلمه‌ای از روسیه که علت آن وجود چهارنوع سم کشاورزی ثبت نشده دراین کشوراعلام شد، اکنون تصاویری درفضای مجازی دست به دست می‌شود که نشان می‌دهد برخی از این محموله‌ها در مناطق فقیرنشین برخی شهر‌ها با عناوین خاص و بعضا فریبنده درحال توزیع است یا به عنوان خوراک دام دربرخی دامداری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و د رنهایت معدوم نشده است.
در تصاویر موجود، کارتن‌های مخصوص صادرات این فلفل‌ها از کامیون‌ها تخلیه و دربرخی اماکن تحت عنوان هایی، چون کمک مردمی توزیع یا با غذای دام‌ها مخلوط می‌شودکه شائبه‌برانگیز است.شاید گفته شود که این فلفل‌های دلمه‌ای با استاندارد‌های ایران سالم است و منعی برای مصرف به هر شکل ندارد، اما نوع واکنش روس‌ها به برگشت خوردن این فلفل‌های دلمه‌ای به گونه‌ای است که شک‌برانگیز می‌شود؛ چرا که ظاهرا آنان از توضیحات ارایه شده از سوی دستگاه‌های مسئول ایرانی درباره ثبت نشدن سموم استفاده شده دراین محصولات در کشورشان چندان قانع نشده و خواستار بازدید حضوری از مزارع و گلخانه‌های کشت این محصول و نمونه‌برداری شده‌اند که قرار است هفته جاری انجام شود.
از همین رو به نظر می‌رسد دست‌کم تا زمان روشن شدن بررسی روس‌ها دراین‌باره که قطعا بی‌طرفانه و با حفظ منافع ملی کشورشان است، سازمان غذا و دارو و حفظ نباتات نباید اجازه هرگونه مصرف داخلی این محصولات را بدهند و اگر هم به هر شکل توزیع شده، اطلاع رسانی شود تا مردم از مصرف آن خودداری کنند. قطعا این موضوع با ضرر و نارضایتی بخشی از کشاورزان همراه خواهد بود، اما در نظرداشتن سلامت مردم و قاطعیت برای اصلاح وضع فعلی که باعث حفظ اعتبار و نام و نشان محصولات کشاورزی ایران در جهان می‌شود براین ضرر کوتاه‌مدت برتری و اولویت دارد.