اقتصاد میهن: شاید غمانگیزترین سرنوشت شاعرانه در ایران متعلق به محمد فرخی یزدی باشد؛ شاعری که در عمر ۵۰ سالهاش انواع رنجها را به جان خرید و سرود: «زندگی کردن من مردنِ تدریجی بود/ آن چه جان کَند تنم عمر حسابش کردم».