این روزنامه نوشت:مطالعات ذخیره‌سازی گاز طبیعی در میدان یورتشا و سراجه قم از سال ۷۵ در شرکت ملی گاز ایران با انعقاد قرارداد با شرکت kbb شکل واقعی به خود گرفت که درسال ۷۸ به شرکت ملی نفت منتقل شد.اردیبهشت‌ماه سال ۸۲ مجدداً به عنوان یک طرح به شرکت ملی گاز واگذار شد اما طرح مذکور از اسفندماه سال ۸۴ به‌صورت مدیریت جداگانه به فعالیت خود ادامه داد و از سال ۸۶ هم به شرکت ذخیره‌سازی گاز طبیعی منتقل شد، هرچند که پروژه یورتشا به‌دلیل ترک کار توسط پیمانکار مربوطه یعنی «سفره گاز فرانسه» به تعویق افتاد اما قرار شد به‌صورت bot و boo انجام شود که به‌دلیل انحلال شرکت، ادامه فعالیت به شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران انتقال یافت. در نهایت، پروژه سراجه در سال ۹۱ به بهره‌برداری رسید و در سال ۹۲ هم تأسیسات ذخیره‌سازی سراجه به شرکت ملی گاز منتقل شد.

پروژه شوریجه هم با وجود آنکه از سال ۸۹ شروع شد اما در سال ۹۴ به بهره‌برداری رسید. واقعیت این است که کارنامه دولت قبل در زمینه توسعه صنعت نفت و گاز از جمله ذخیره‌سازی گاز خالی از نمرات قابل قبول بوده که تأثیرات آن یکی پس از دیگری نمود می‌یابد. مهدی هاشم‌زاده کارشناس حوزه انرژی گفته است که با توجه به پتانسیل‌های ایران در حوزه گاز، اگر طی سال‌های گذشته به موضوع ذخیره‌سازی توجه می‌شد، می‌توانستیم در حل مشکل ناترازی تولید و مصرف و همچنین صادرات گاز گام برداریم که متأسفانه با انحلال شرکت فعال در این حوزه در دهه ۹۰، از این قافله جامانده‌ایم.