به نظر می‌رسد نادران کمتر از هم‌جناحی‌هایش اهل قبیله‌گرایی است. اگرچه در قبال روحانی با آنها هم‌موضع و حتی گاه تندتر است و همچنان از تهدید رئیس‌جمهوری به استیضاح سخن می‌گوید، اما در قبال هم‌قبیله‌ای‌ها هم سکوت نمی‌کند. اگر اصولی دارد، واقعا به آن پایبند است. درحالی‌که باقی نمایندگان مجلس و اصولگرایان دیگر اصرار دارند برجام را دست‌پخت دولت بدانند و خوب و بدش را پای او بنویسند یا در قضیه مهرداد بذرپاش و انتصابش به دیوان محاسبات یا راضی‌اند یا سکوت را ترجیح می‌دهند، اما نادران گفته اگر از قوه قضائیه ناامید شود، دست از پیگیری برنمی‌دارد. 
الیاس نادران برخلاف سابقه‌اش نتوانست سمت‌های کلیدی مجلس اصولگرایان را از آن خود کند تا اینکه بالاخره بعد از چند ماه ریاست یک کمیسیون به او رسید. شاید یک علت مهمش همین ساز ناسازی است که او گاه‌وبیگاه برخلاف جریان اصلی مجلس اصولگرایان کوک می‌کند؛ اتفاقی که برای مصطفی میرسلیم هم افتاده است؛ هر دو به قالیباف نقد دارند. این نقد چه جدی باشد و چه از سر برخی رقابت‌های سیاسی و نیت‌های دیگر، باعث شده که هر دو در مجلس فعلی تنها بمانند. نادران به ایسنا گفته است: «جمعی از دوستان پیشنهاد داشتند که در هیئت‌رئیسه کمک آقای قالیباف کنم؛ آن‌هم به دلیل کم‌تجربگی ایشان در امر اداره مجلس. ولی در جمع دوستان مجلس به دلیل تغییر ساختار یا به هر دلیلی، اقبالی نبود و ما هم اصراری نداشتیم». در ماجرای انتصاب بذرپاش نیز او تنها نماینده‌ای بود که نامه مفصل و تندی به قالیباف نوشت و خواستار برکناری او شد؛ چون معتقد بود شرایط قانونی احراز این پست را ندارد؛ اعتراضی که بی‌نتیجه مانده است؛ اما او گفته است: «هنوز هم بر پیشنهاد خود مصر هستم.
 آیین‌نامه می‌گوید رئیس دیوان محاسبات باید ۲۰ سال سابقه کار داشته باشد. انتخاب رئیس دیوان محاسبات یک آیین‌نامه اجرائی دارد که کمیسیون بودجه پیشنهاد می‌دهد و کمیسیون آیین‌نامه آن را مصوب می‌کند. 
آقای بحرینی در کمیسیون تدوین آیین‌نامه این را تغییر دادند به اینکه باید ۲۰ سال سابقه مدیریتی داشته باشد، نه فقط سابقه کار. ولی ایشان با توجه به سن‌وسال و دوره‌هایی که مدعی بود کار کرده، نتوانست ۲۰ سال سابقه کار را به مجلس ارائه کند؛ بنابراین سند گواهی کارش در آن مؤسسه پژوهشی را آورد که به نظرم پذیرفتنی نبود. بعدها کسی که نامه را امضا کرده بود، در کمیسیون اصل ۹۰ اقرار کرد برگه جعلی است و البته گفت با حسن‌نیت این کار را کردیم. اما من خیلی این‌جور حسن‌نیت‌ها را نمی‌فهمم! جورکردن سابقه کار با سند جعلی حداقل برای من پذیرفتنی نیست». 
او در ادامه با اشاره به اینکه مجلس به سابقه کار بذرپاش ورود نکرده و کسی هم این را نقد نکرده، گفته است: «جمعی از افراد به کمیسیون اصل ۹۰ شکایت کردند. آقای پژمان‌فر یک بار من را صدا کرد، چون می‌دانست من پیگیرم و می‌خواست برایم توضیح دهد چه اتفاقاتی افتاده است. کمیسیون اصل ۹۰ گفت ما تصمیم گرفته‌ایم جواب کتبی بدهیم، ما گفتیم جواب کتبی بدهید، ما هم تکلیف خودمان را می‌فهمیم. یک‌ماه‌ونیم گذشت و گفتند جواب را شفاهی می‌دهیم، اما شفاهی هم جواب ندادند تا امروز...». بعد هم گفته است: «نظام باید تکلیفش را مشخص کند و مجلس و قوه قضائیه هم باید تکلیفشان را روشن کنند. من حتی اگر از قوه قضائیه اقدام مؤثری نبینم، مدارک و مستندات را برای رهبری می‌فرستم که تعیین تکلیف کنند. این امر با حیثیت نظام مرتبط است...».
او درباره برجام هم گفته است: «برجام چیزی نبود که کسی با آن مخالفت کند. برجام اراده نظام بود که نوع تعاملش را در بحث هسته‌ای در حد مقدورات خود به جایی برساند. ممکن است من نسبت به نوع رفتار دولت به برجام انتقاد داشته باشم و بگویم در مقابل امتیازاتی که دادید چه گرفته‌اید، ولی اصل مسئله مورد وفاق بود...».
نادران در یکی از نطق‌های پیش از دستورش در پارلمان به‌شدت به مجلسیان تاخته بود و آنها را به سیاسی‌کاری و قبیله‌گرایی متهم کرده بود. او گفته بود: «متأسفانه زین‌کردن اسب برای انتخابات ۱۴۰۰ از سوی تعدادی از عزیزان نماینده و دست‌وپاکردن کسب موقعیت در دولت آینده یا شهرداری تهران، آثار نامطلوبی به جا گذاشته است... امروز ساختارهای مجلس شکل
 گرفته است. 
هیئت‌رئیسه، کمیسیون‌ها، فراکسیون‌های سیاسی، غیرسیاسی و نهادهای اجرائی مستقر شده‌اند. چرا پس از بیش از پنج ماه، خروجی قابل اعتنایی در حوزه اقتصادی و اجتماعی نداریم؟ آفت عمده، سرگرم‌شدن نماینده به حوادثی زیان‌بار با واردکردن انگیزه‌های ناسالم شخصی و جناحی یا سهل‌انگاری در کار یا دسته‌بندی‌های احیانا ناسالم قومی، منطقه‌ای، قبیله‌ای و امثال آن است».
نادران در همان نطق گفته بود: «نحوه شکل‌گیری ساختار قدرت در مجلس از هیئت‌رئیسه و کمیسیون‌ها تا فراکسیون اکثریت مجلس تا چه حد بر این توصیه‌ها استوار بوده است؟ چرا فراکسیون در مسائل مهم پیش‌آمده برای مجلس منفعل بوده است؟ ناکارآمدکردن مجلس و سیاسی‌کردن تصمیمات کارشناسی و بی‌اثرکردن ابزارهای نظارتی مجلس؛ از شش برادری که بنا بر اطلاع در تدارک این مهم هستند، خاضعانه می‌خواهم وقت خود را صرف اداره مجلس و نهادهای  مرتبط کنند».