میل جنسی در مردان نسبت به زنان کمتر شایع است. اما کاهش میل جنسی در مردان برای آن‌ها آزاردهنده‌تر از همین پدیده در زنان است. احساسات مردان درباره خودشان و مردیشان ارتباط نزدیکی با فعالیت جنسی دارد. چند روش، از جمله بعضی روش‌های دارودرمانی‌ها و بعضی درمان‌های غیردارویی برای درمان کاهش میل جنسی وجود دارد.

علل

کاهش تستوسترون: تستوسترون یک هورمون مهم مردانه است. تستوسترون در مردان عمدتاً در بیضه‌ها تولید می‌شود. تستوسترون مسئول ساخت عضلات و توده‌های استخوان و تحریک تولید اسپرم است. همچنین سطح تستوسترون عاملی مؤثر در ایجاد انگیزه جنسی نیز هست. زمانی که سطح تستوسترون شما کمتر از 300 تا 350 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) باشد، شما دارای تستوسترون پایین هستید. زمانی که سطح تستوسترن شما کاهش پیدا می‌کند، میل جنسی شما نیز کم می‌شود.

داروها: ممکن است مصرف داروهایی خاص سطح تستوسترون را کاهش دهد که این به نوبه خود منجر به کاهش میل جنسی می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های گیرنده‌های بتا مانع از انزال و نعوظ شوند.

سندروم پاهای بی‌قرار: (RLS) سندرم پاهای بی‌قرار (RLS)، میل شدید به حرکت دادن غیرقابل کنترل پاهاست. یک تحقیق نشان داد که در مردان مبتلا به RLS، خطر بروز اختلال در نعوظ نسبت به مردان بدون RLS بیشتر است. اختلال در نعوظ (ED) زمانی پدید می‌آید که فرد نتواند نعوظ داشته باشد یا آن را حفظ کند.

افسردگی: افسردگی همه ابعاد زندگی فرد را تغییر می‌دهد. افراد مبتلا به افسردگی، دچار کاهش یا عدم علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً برایشان لذت‌بخش بوده، از جمله ارتباط جنسی، می‌شوند. همچنین علت کاهش میل جنسی از عوارض جانبی بعضی از داروهای ضدافسردگی به ویژه مهارکننده‌های برگزیده‌ی بازجذب کننده‌ی سروتونین (SSRI) است.

بیماری مزمن:زمانی که در اثر یک بیماری جسمی مزمن، مثل یک درد مزمن، احساس ناخوشی می‌کنید، ممکن است ارتباط جنسی از فهرست اولویت‌هایتان حذف شود. بیماری‌های خاصی مثل سرطان ممکن است تولید اسپرم را در شما کاهش دهند زیرا بدن شما فقط می‌خواهد روز را به پایان برساند.

مشکلات خواب:افراد مبتلا به افسردگی، دچار کاهش یا عدم علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً برایشان لذت‌بخش بوده، از جمله ارتباط جنسی، می‌شوند. همچنین علت کاهش میل جنسی از عوارض جانبی بعضی از داروهای ضدافسردگی به ویژه مهارکننده‌های برگزیده‌ی بازجذب کننده‌ی سروتونین (SSRI) استیک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطح تستوسترون پایین‌تری دارند. این پدیده به نوبه خود منجر به کم شدن فعالیت جنسی و کاهش میل جنسی می‌شود.در مطالعه مذکور محققین پی بردند که تقریباً نیمی از مردانی که از آپنه شدید خواب رنج می‌بردند، در طول شب سطح تستوسترون خیلی پائینی داشتند.

سالمندی:سطح تستوسترون، که با کاهش میل جنسی ارتباط مستقیم دارد، زمانی که مردان در سن هیجده و نوزده سالگی هستند در بالاترین حد خود قرار دارد. مردان در سنین حدود 60 تا 65 سالگی متوجه تفاوت در کاهش میل جنسی خود نسبت به قبل می‌شوند.میل جنسی در مردان نسبت به زنان کمتر شایع است. اما کاهش میل جنسی در مردان برای آن‌ها آزاردهنده‌تر از همین پدیده در زنان است. احساسات مردان درباره خودشان و مردیشان ارتباط نزدیکی با فعالیت جنسی دارد. چند روش، از جمله بعضی روش‌های دارودرمانی‌ها و بعضی درمان‌های غیردارویی برای درمان کاهش میل جنسی وجود دارد.

استرس: اگر موقعیت‌های دارای فشار روانی بالا باعث آشفتگی شما شود، ممکن است میل جنسی کاهش یابد. این کاهش به این دلیل است که استرس ممکن است سطوح هورمونی را دچار اختلال کند. در زمان استرس ممکن است شریان‌های شما تنگ شود. این تنگ‌شدگی جریان خون را محدود نموده و به صورت بالقوه باعث ایجاد اختلال در نعوظ می‌شود.

علائم:فردی که فاقد میل جنسی است، تمایلی به شروع ارتباط جنسی ندارد. اگر رابطه جنسی آغاز شود، ممکن است کاهش میل جنسی به صورت عدم توانایی در رسیدن به نعوظ نیز خود را نشان دهد. اگر بیمار در مرحله اول اختلال نعوظ، هیچ‌گونه علائم جنسی قبلی و نعوظ کافی شبانه نداشته باشد، احتمالاً علت آن یک مشکل روانی است و مشکل نعوظ نیست. همچنین باید مشخص شود آیا کاهش میل جنسی، مشکلی جدید است یا اینکه فرد همیشه در مورد روابط جنسی چنین احساسی داشته است.

تشخیص:اگر علائم تستوسترون پایین، از جمله کاهش میل جنسی، را دارید، پزشک برای تأیید تشخیص ممکن است با یک آزمایش خون ساده سطح تستوسترن شما را بسنجد. پزشکان توصیه می‌کنند آزمایش به هنگام صبح که تستوسترن در بالاترین سطح است، انجام شود.

درمان:درمان جایگزین تستوسترون به اشکال مختلفی صورت می‌گیرد. رایج‌ترین درمان کاهش میل جنسی، ژلی است که به صورت موضعی روی پوستتان استفاده می‌کنید.

روش‌های دیگر عبارت است از:

پچ‌های پوستی ،  تزریق هفته‌ای یک‌بار یا دو هفته یکبار قرص‌هایی که زیر پوست ایمپلنت می‌شوند.و چسب‌های قرص مانندی که در لثه‌های بالایی کار گذاشته می‌شود.

تزریق‌ها و قرص‌ها سطح تستوسترون را در مدت چند روز افزایش می‌دهند. ژل معمولاً در عرض یک تا دو هفته باعث افزایش سطح تستوسترون می‌شود. مکمل‌ها و داروهای گیاهی که بدون نسخه به فروش می‌رسند و باعث افزایش سطح تستوسترن می‌شوند نیز موجود است اما متخصصین پزشکی میگویند بهترین کار اجتناب از این مکمل‌ها و سپردن درمان تستوسترن پایین به پزشک است.

اگر موقعیت‌های دارای فشار روانی بالا باعث آشفتگی شما شود، ممکن است میل جنسی کاهش یابد. این کاهش به این دلیل است که استرس ممکن است سطوح هورمونی را دچار اختلال کند. در زمان استرس ممکن است شریان‌های شما تنگ شود. این تنگ‌شدگی جریان خون را محدود نموده و به صورت بالقوه باعث ایجاد اختلال در نعوظ می‌شود.