انالله و اناالیه راجعون

وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ

(اى پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانى که در راه خدا کشته شدند، مرده اند! بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده می شوند

خادم الرضا آیت الله دکتر رئیسی سالیان سال برای خدمت به مردم و رضای الهی گام برداشت، استراحت برای این اولیای خدا معنا نداشت و خستگی نمی شناخت. استان به استان، شهر به شهر، روستا به روستا برای رفاه حال مردم قدم برداشت، هیچ گاه خللی در اراده ی خدمت رسانی اش به مردم وارد نشد. یآس و ناامیدی به قلب رئوف اش راه نداد و آرامشش تنها در آسودگی مردم بود.

در یکی از سفرهای استانی به خوزستان؛ توفیق همراهی شهیدجمهور نصیبم شد. در منطقه محروم منبع آب اهواز در کنار این مرد خستگی ناپذیر ایران اسلامی بودم، اهالی منطقه محروم منبع آب و مناطق همجوار برای دیدار رئیس جمهور مردمی و محبوب آمده بودند. تیم امنیتی همراهش اصرار بر سخنرانی ایشان در مکان خاصی را پیش بینی کرده بودند، اما با روحیه ی مردمی و متواضعانه اش، از تیم امنیتی خواست در میان مردم منطقه حضور پیدا کند و درد و دلشان را بدون واسطه و چهره به چهره بشنود. خادم الرضا بر این باور بود که نباید دیوار حائلی بین مردم و خادم شان باشد.

شب که به خانه برگشتم، در فکر فرو رفتم، با خودم گفتم خدایا چه روح بزرگی در جسم این مرد بزرگ دمیدی و چه سعادتی نصیبش کردی؛ خوشا به سعادتش. به این دیدگاه رئیس جمهور نسبت به مردم افتخار کردم، خیالم آسوده و دلم قرص شد که مردم کشورم مورد عنایت خاص خداوند متعال، آقا امام زمان (عج)، آقا امام رضا (ع) و ائمه اطهار (ع) قرار دارند که اینچنین انسان وارسته ای که سراسر وجودش اخلاص، دلسوزی، مردم داری و تعهد می باشد، رئیس جمهورشان است.آری بر اساس وعده خداوند متعال، مقام شهادت یقینا برازنده ی چنین شخصیتی بود و بایستی این اولیای خدا با شهادت دنیا را ترک می کرد تا وعده ی که خداوند نسبت به بندگان مخلص و مردم دارش داده، برای ما بازماندگان رنگ حقیقتش آشکارتر شود.

شهید جمهور آیت الله رئیسی و همراهان صدیقش با شهادت دنیا را ترک کردند و به آسمان خداوند پر کشیدند تا مزد تلاش بی وقفه ی خود را در این سالیان از یگانه متعال بگیرند.

و اما ما مانده ایم و راه دشوار پیش رو؛ شهادت این اولیای خدا درسی بزرگ برای زندگی ماست که بدانیم، گام برداشتن در مسیر خدمت به مردم و رضای الهی، پایانی کم نظیر برای بندگان خدا به همراه دارد و خوشا به سعادت انسانی که همچون خادم الرضا و همراهان شهیدش، سعادت و عاقبت به خیری را در خدمت به مردم و رضای الهی می بینند.

روحت شاد و یادت تا ابد گرامی باد…

به قلم: ولی مهدی پور