امیر حسین نادری به سوالات خبرنگار ما درباره ذوب‌آهن که یکی از زیر مجموعه های شرکت صدر تامین است، پاسخ داده است که در پی می آید:
برای حل مشکل مواد اولیه ذوب آهن چه برنامه هایی دارید؟
به نظر من یک کم لطفی به مجموعه ذوب‌آهن اصفهان شده است. توقع داشتیم که مجموعه ذوب‌آهن اصفهان مشکلی از بابت تامین مواد اولیه نداشته باشد و توقع داریم که مجموعه‌ی وزارت صمت بحث مشکل مواد اولیه ذوب‌آهن را که به عنوان اولین مجموعه فولادی کشور است را حل کند. ما آمادگی داریم به عنوان سهامدار عمده هزینه‌های این کار را هم پرداخت کنیم که ذوب‌آهن دغدغه تولید مواد اولیه را نداشته باشد.
برنامه های توسعه ای ذوب‌آهن چیسـت؟
ذوب‌آهن لزوماطرح توسعه ای نمی‌خواهد بلکه طرح تحول احتیاج دارد. این مجموعه هر چند اخیراً چند محصول با ارزش افزوده بالا تولید کرده است اما در سال های گذشته در مقوله تولید در یک سری از محصولات ماند. با توجه به اینکه همکاران در ذوب‌آهن خیلی زحمت کشیدند؛ اما با توجه به نیاز بازار و نوع سرمایه‌گذاری که در مجموعه ذوب‌آهن در چندسال گذشته انجام شده، باید در تولید محصولات خاص فعالیت بیشتری انجام شود.اکنون در تمام ابعاد ذوب‌آهن اعم از ساختار و سرمایه و محصولات جدید باید تغییر و تحول داشته باشیم و به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر برویم. با توجه اینکه ذوب‌آهن در منطقه‌ا‌ی با آب وهوای خشک قرار دارد و مشکل آب همواره مطرح است، محصولی را باید تولید کنیم که ارزش افزوده بالایی داشته باشد.
از طرفی ذوب‌آهن نیروی انسانی فرهیخته‌ای دارد و همان گونه که می دانید به عنوان مادر صنعت فولاد کشور است و به لحاظ نیروی انسانی، غنای فوق‌العاده بالایی دارد و ما می توانیم انواع محصولات فولادی در سطوح مختلف را که گاهی در فولاد سازی‌های دیگر قابل تولید نیست، در ذوب‌آهن تولید کنیم. در این راستا یک سازماندهی جدیدی در حال انجام است که ذوب‌آهن بتواند در مجموعه اقتصاد و صنایع فلزی کشور جایگاه خود را بازیابی کند و به خصوص اکنون در بحث زنجیره‌ی ارزش مشغول مطالعه هستیم که بتوانیم این روند را تکمیل کنیم و بهینه سازی هم در ذوب‌آهن داشته باشیم .
قیمت تمام شده میانگین کالا مثل میلگرد و… ۱۸هزار تومان هست در صورتی که در بورس کالا این محصولات ۱۴ هزار و ۵۰۰ تومان میانگین فروخته می‌شود، برای کاهش زیان انباشه چه برنامه هایی دارید ؟
اکنون محصولات فولادی یکی از ارزانترین قیمت‌ها را در کشور دارد. چه در ایران و چه در بازارهای صادراتی و متاسفانه این موضوعات باعث شده که به محیط های تولیدی هم فشار بیاید. ما اصلا موافق گران فروشی و اجحاف حق مصرف کننده نیستیم، ولی به هر حال باید این بحث پوشش هزینه تمام شده در مجموعه واحدهای تولیدی را داشته باشیم. بخشی از این موضوع به قیمت های دستوری بر می گردد و اکنون که اوضاع قیمت های دستوری را در سطح خودروسازی کشور می‌بینیم، می‌فهمیم چه اتفاقی افتاده است . در حوزه صنعت فولاد به نظر می‌رسد که باید تا اندازه ای برنامه و روندهایمان را اصلاح کنیم تا مجموعه‌های صنعتی کشور هم بتوانند از مزیت‌هایی که در بازار وجود دارد، استفاده کنند و مجموعه بتواند خطوطش را بازسازی کند و سرمایه‌گذاری جدید برای محصولات جدید انجام بدهند.