بر اساس ادعای مجریان طرح این شهر ۱۲۰۰۰ نفری ( اعم از سکنه و بازدید کننده ) به مرور زمان و با گسترش امکانات و زیر ساخت ها ظرفیت افزایش تا ۱۰۰ هزار را خواهد داشت. این شهر در واقع مجمع الجزایری مصنوعی است که به کف اقیانوس متصل و دربرابر حوادث طبیعی ازجمله طوفان و سیل مقاوم سازی شده است. سکوهای شهر با موادی سخت تراز سیمان موسوم به «بایوراک» (Biorock) پوشانده می شود و به صورت پیش ساخته پس از مونتاژ در ساحل به محل استقرار دایمی خود منتقل خواهند شد.

سازندگان به دنبال خود کفایی کامل شهر در موضوعاتی چون انرژی، غذا و آب شیرین هستند و از فناوری های روز در این زمینه بهره خواهند گرفت. محفظه‌هایی که در قسمت زیرین سکوهای این شهر شناور تعبیه شده‌اند، امکان استفاده از گوش ماهی یا علف دریایی را فراهم می‌کند.بیارکه اینگلس معمار دانمارکی الاصل و مطرح جهان و معمار ارشد پروژه می گوید هدف از احداث این شهر شناور توسعه تدریجی آن است و بذری است که به مرور زمان رشد خواهد کرد.

همچنین ساختمان‌های شهر شناور که بیش از پنج طبقه نیستند از مواد سبک وزن و پایدار مانند چوب و بامبو ساخته می‌شوند. هیچ خودرو یا قطاری در این شهر شناور وجود نخواهد داشت و ساکنان و بازدیدکنندگان آن با دوچرخه یا پیاده سفر می‌کنند.بر اساس برآوردهای اوشن‌یکس (Oceanix) ، ساخت هر متر مربع شهر شناور ۱۰ هزار دلار هزینه خواهد برد و بنابراین ساخت شهر شناور ۱۵.۵ هکتاری، ۶۲۷ میلیون دلار هزینه خواهد داشت.

شرکت اوشن‌یکس (Oceanix) در ابتدا مفهوم شهر شناور را در میزگرد سازمان ملل در سال ۲۰۱۹ پیشنهاد کرد و کلان‌شهر بوسان میزبانی آن را در نوامبر همان سال امضا کرد.میمونه مهد شریف، مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد گفت که سه سال پیش همه با این سؤال مواجه بودند که چه زمانی ممکن است از یک شهر شناور بازدید و معماری انقلابی آن را مشاهده کرد، محیط زیست بدون زباله آن را تجربه کرد و از روش جدید برای زندگی پایدار با طبیعت لذت برد، اینک پاسخ این سؤال را داریم.پیش‌بینی می‌شود که در صورت موفقیت‌آمیز بودن این پروژه، نمونه‌های مشابه آن در مالدیو، دبی، موناکو، لائوس، ریودوژانیرو، میامی و نیویورک ساخته شوند.

برای انتخاب بوسان به منظور احداث اولین شهر شناور دنیا دلایل بسیاری ذکر شده است.بوسان با حدود ۳،۴ میلیون جمعیت یکی از پر‌رفت‌و‌آمد‌ترین بندر‌های جهان است. به همین دلیل بیشتر مهندسان و سازندگان محلی تجربه‌ٔ فراوانی در ساخت‌و‌ساز کنار پهنه‌های آبی دارند. شهر‌های بندرگاهی مانند بوسان به‌ویژه در برابر بالا آمدن آب دریا‌ها بر اثر گرم شدن زمین آسیب‌پذیرند.

دانشمندان برآورد می‌کنند که تا سال ۲۱۰۰ آب دریا‌ها تا حدود یک متر بالا خواهد آمد که بر زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان که در شهر‌های ساحلی زندگی می‌کنند اثر خواهد گذاشت.کرهٔ جنوبی در برابر انواع دیگری از بلایای طبیعی آسیب‌پذیر است از جمله توفند‌، سیل، خشکسالی، رانش زمین، کولاک، سونامی و زمین‌لرزه. امید است که شهر شناور بتواند همهٔ این بلایا را تاب بیاورد. پیش‌بینی می‌شود که پروژه ساخت شهر شناور کره جنوبی تا سال ۲۰۲۵ به پایان برسد.