آلودگی هوای تهران، قصه پر غصهای است که انگار نمی توان انتهایی برایش متصور شد؛ داستانی تکراری که با سرد شدن هوا، هر ساله تکرار می شود و دست آخر هم کار به جایی می رسد که مردم ناامید از اقدامات و برنامه های مسئولان ذیربط، چشم به آسمان میدوزند تا شاید بادی بوزد و بارانی ببارد و نفسی بکشند.
بر اساس آخرین اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، کیفیت هوا در ایستگاههای سوهانک (منطقه ۱)، شریف (منطقه ۲)، دانشگاه علم و صنعت (منطقه ۴)، تربیت مدرس (منطقه ۶)، دانشگاه تهران (منطقه ۶)، شهرداری منطقه ۱۰، شهرداری منطقه ۱۱، پیروزی (منطقه ۱۳)، پارک شکوفه (منطقه ۱۴)، شهرداری منطقه ۱۵، پارک سلامت (منطقه ۱۷)،پارک قائم (منطقه ۱۸)، شادآباد (منطقه ۱۸)، شهرداری منطقه ۱۹ و شهرداری منطقه ۲۱ در شرایط ناسالم برای همه افراد قرار دارد.
کیفیت هوا در ایستگاههای اقدسیه (منطقه ۱)، شهرداری منطقه ۲، پونک، پاسداران (منطقه ۳)، ژئوفیزیک (منطقه ۶)، ستاد بحران (منطقه ۷)، پارک رازی (منطقه ۱۱)، مسعودیه (منطقه ۱۵)، گلبرگ (منطقه ۸) ، میدان امام خمینی (منطقه ۱۲)، شهرداری منطقه ۲۰، فرمانداری شهر ری (منطقه ۲۰)، شهرداری منطقه ۲۲ و شهرک چشمه (منطقه ۲۲) در شرایط ناسالم برای گروههای حساس است. کیفیت هوا در ایستگاههای دانشگاه شهید بهشتی (منطقه ۱) و شهرداری منطقه ۴ در شرایط قابل قبول قرار دارد
گفتنی است در ایستگاههای میدان فتح (منطقه ۹)، اتوبان شهید محلاتی (منطقه ۱۴) و شهرداری منطقه ۱۶ اطلاعات ذرات معلق کمتر از۲.۵ میکرون به عنوان آلاینده شاخص هوای پایتخت ثبت نشده است.بر اساس اعلام اداره کل هواشناسی استان تهران پرهیز از تردد غیر ضروری بهویژه برای سالمندان، کودکان و افراد با سابقه بیماری قلبی و ریوی، مدیریت جهت کاهش تردد خودروها و کنترل فعالیت واحدهای صنعتی آلاینده هوا و اجتناب از فعالیت فیزیکی طولانی و ورزش در فضای باز در این شرایط توصیه میشود). گفتنی است که شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیمبندی میشود. بر اساس این تقسیمبندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا "پاک"، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا "قابل قبول(سالم) یا متوسط"، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا "ناسالم برای گروههای حساس"، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا "ناسالم برای همه گروهها"، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا "بسیار ناسالم" و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا "خطرناک" است.
شرایط آخرالزمانی آلودگی هوا در انتظار تهران
آلودگی هوای تهران به لطف وضعیت جوی، افزایش خودروها و... دیگر مختص زمستان نیست و در همه فصول میهمان که نه، صاحبخانه تهران شده است، اما با سرد شدن هوا و تشدید آلودگی ها، تازه مسئولان به یاد چاره اندیشی می افتند و دوباره همان نسخه های تکراری محدودیت های ترافیکی را می پیچند و هر بار امیدوارتر که اینبار از نسخه های تکراری هر ساله شان، نتیجه ای متفاوت بگیرند؛ دست آخر هم همان سناریوی همیشگی رقم می خورد و با تیتر شدن آمارهایی از مرگ و میر عزیزانمان در این خفقان هوا، (که البته سر و ته خاصی هم ندارند) پرونده آلودگی هوا با رسیدن بوی عید بسته می شود؛ بعد از آن هم مردم می مانند و سیاهی آسمان پاییز و زمستان سال بعد.
با تغییر استاندار تهران، یکی از مهمترین تکالیف ابلاغی دولت سیزدهم به استاندار مسئله آلودگی هوای تهران بود، تکلیفی که سبب شد منصوری در روزهای ابتدایی مدیریتش کارگروه آلودگی هوای پایتخت را تشکیل دهد و از همه دستگاه ها بخواهد تا پای کار بیایند و مشکل که نه معضل آلودگی هوای تهران رفع شود. این در حالی است که کارشناسان بارها اعلام کردند که توسعه حمل ونقل عمومی و تشویق مردم به عدم استفاده از خودروی شخصی شاه کلید حل آلودگی هواست و با همین یک فرمول می توان سهم ۴۰ درصدی آلودگی هوا را رفع کرد، اما آنگونه که رئیس سابق کمیته محیط زیست شورای شهر در دوره پنجم می گوید اجرای طرح کاهش آلودگی هوا و ادعای اجرای سیاست های کاهش آلودگی هوا بدون تامین منابع مالی آدرس غلط دادن به مردم است.
سید آرش حسینی میلانی با تاکید بر اینکه باید به یاد داشت که آلودگی هوا و حل معضل آن یک مساله فرابخشی است و باید در کنار مسائل فنی، به مباحث حقوقی و قضائی نیز توجه شود، میگوید: به یاد داریم که سال گذشته مساله مازوتسوزی مطرح شد و بارها در صحن شورای شهر تذکر داده شد و رسما با اداره کل محیط زیست شهر تهران مکاتبه کردیم تا ضمن بازدید از کارخانههای اطراف شهر، صراحتا اعلام کنند که مازوتسوزی انجام میشود یا نه؟ ما حتی آمادگی داشتیم که در صورت نیاز از کارخانههای متخلف شکایت کنیم اما گزارش اداره کل محیط زیست، مازوتسوزی در کارخانجات را تأیید نمیکرد؛ لذا به نظر میرسد در کنار پیگیریهای کارشناسی، باید مباحث حقوقی نیز پیگیری شود تا آلودهکنندگان هوا از جنبه قضائی نیز تخلفاتشان پیگیری شود.
استانداری نخ تسبیح گردهم آوردن سازمانها
رئیس سابق کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با بیان اینکه در بحث نرمافزاری، ایجاد هماهنگی بین دستگاههای مختلف بسیار مهم است، تاکید دارد: نخ تسبیح گردهم آوردن دستگاههای مختلف، استانداری است که در راستای کارگروه آلودگی هوا فعالیت میکند و استاندار به عنوان نماینده تام الاختیار دولت باید از تمام دستگاهها گزارشگیری کرده و در مورد آلودگی هوا تصمیمات لازم را بگیرد؛ اما به یاد دارم در آخرین جلسه کارگروه استاندار سابق تهران از عدم حضور برخی از سازمانها در کارگروه آلودگی هوا گلایه میکرد. لذا میبینید که بحث هدایت و راهبری دستگاههای مختلف که علاقهای هم به کاهش آلودگی هوا ندارند از اقدامات مهم استاندار محسوب میشود.وی ادامه می دهد: ایجاد هماهنگی و رصد فعالیت دستگاهها، اصل و پایه کارگروه آلودگی هوا است و باید استاندار تهران بتواند همه دستگاهها، حتی آنهایی که علاقهای به حضور در جلسات ندارند را سرخط بیاورد و راهبری کند.
سهم ۴۰ درصدی خودروهای شخصی در آلودگی هوا
این کارشناس حوزه محیط زیست با تاکید بر اینکه علاوه بر توجه به مسائل نرمافزاری همچون بازدارندگی قضائی و مدیریت قوی استانداری، باید به جنبههای سختافزاری کاهش آلودگی هوا نیز توجه کرد، معتقد است: بررسی کارشناسان نشان داده که خودروهای شخصی ، سهم ۴۰ درصدی در آلودگی هوای تهران دارند و میبینیم که با شروع شیوع کرونا مردم شهر تهران، کمتر از گذشته از حمل و نقل عمومی استفاده میکنند و به تبع آن، استفاده از وسائل نقلیه شخصی افزایش یافته است، به گونهای که ترافیک این روزهای پایتخت به مرز غیرقابل تحمل رسیده و ساعت غیر پیک در ترافیک تهران، دیگر چندان معنایی ندارد و در همه ساعات، شاهد ترافیک در معابر پایتخت هستیم و طبیعتا با این حجم از خودروهای در حال تردد در تهران، آلودگی هوا نیز تشدید می شود.حسینی میلانی ادامه میدهد: اکنون نیز بحث خشکسالی در فلات مرکزی تشدید شده و جبهههای بارانزا و باد که برای تهویه طبیعی هوای تهران ضروری هستند، کمتر به داد پایتخت می رسند و به همین دلیل، تهویه هوا در تهران سخت شده است. این در حالی است که منابع آلاینده اعم از خودرو، کارخانجات و غیره، روزبهروز بیشتر میشوند ولی تهویهای برای هوا وجود ندارد و به همین دلیل امسال نگرانیم که زودتر از آذر و دی، وارد فاز آلودگی هوا شویم لذا باید کارگروه آلودگی هوا، ضوابطی دقیق و تصمیماتی جدی و سریع اتخاذ کند.
نیاز ۳۳ هزار میلیارد تومانی برای حل ۴۰ درصد آلودگی هوا / بودجه حل آلودگی هوا روی کاغذ ماند
رئیس سابق کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با اشاره به اینکه حل آلودگی هوا در کوتاه مدت میسر نیست و باید با ریلگذاری و تداوم در اجرای برنامهها، در یک افق زمانی میان مدت وضعیت بهبود یابد، میگوید: یک کار پژوهشی شهرداری در سال ۹۶ درخصوص تخمین منابع مالی مورد نیاز برای کاهش آلودگی هوا انجام داد که در سال ۹۸ مورد بازنگری قرار گرفت و براساس آن، مشخص شد که برای کاهش حدود ۴۰ درصدی آلودگی هوای تهران در یک بازه زمانی پنج ساله، چیزی معادل ۱۷ هزار و ۴۲۲ میلیارد تومان بودجه لازم است که اگر بخواهیم این مبلغ را با توجه به نرخ تورم فعلی، به روز کنیم باید اعلام کنم که برای حل ۴۰ درصد آلودگی هوای تهران نیازمند ۳۳ هزار میلیارد تومان اعتبار هستیم که البته اگر این اعتبارات به صورت سال به سال طی پنج سال تزریق میشود یعنی سالانه باید حدود شش هزار و ششصد میلیارد تومان برای این موضوع تخصیص یابد.
وی اضافه میکند: برای کاهش ۴۰ درصدی آلودگی هوای تهران اهداف مشخصی تدوین شده بود که از جمله آن، «جایگزینی موتورهای کاربراتوری با ۸۰۰ هزار موتورسیکلت برقی، اسقاط ۳۰۰ هزار خودروی فرسوده، تعویض کاتالیست ۳۰ هزار تاکسی و نوسازی ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس» بود که این برنامه برای تامین مالی ، به مجلس ارائه شد.حسینی میلانی با بیان اینکه متاسفانه هیچ کدام از این برنامهها در بودجههای جاری کشور عملیاتی نشد و تنها بر روی کاغذ ماند، گفت: در بودجه ۱۴۰۰ برای کل استان تهران و نه فقط شهر تهران، ۱۰۰۰ میلیارد تومان آن هم برای حمل و نقل عمومی مصوب شد در حالی که این مبالغ برای حل معضلی به بزرگی آلودگی هوا بسیار کم است و این در حالی است که بودجه عمومی دولت در این بخش به عنوان ستون فقرات حل آلودگی هوا شناخته میشود و اختصاص ۱۰۰۰ میلیارد تومان برای توسعه حمل و نقل عمومی استان تهرانی که بسیاری از وسائل نقلیه عمومی آن فرسوده اند، شبیه به یک شوخی است چراکه تنها در تهران به ۲۵۰ کیلومتر خط متروی دیگر، ۱۵۰۰ واگن مترو و ۶۰۰۰ اتوبوس نو نیاز است.
آینده دهلی نو در انتظار تهران
رئیس سابق کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با اشاره به اینکه وقتی در تهران صحبت از آلودگی هوا میشود، بلافاصله تاکید میکنند که مثل مکزیکوسیتی عمل کنیم، اظهار داشت: با این شرایط بودجهای، اوضاع هر سال بدتر میشود و تهران ممکن است مانند دهلی، روزانه با شاخص بالای ۲۰۰ در آلودگی هوا مواجه شود و به نظر میرسد اگر فکری به حال تهران نکنیم طی چهار الی پنج سال دیگر، به این شرایط آخرالزمانی در تهران خواهیم رسید.