حالا در تازه‌ترین ادعا‌ها دبیر کل سابق این حزب سیاسی و یکی از چهره‌های نزدیک به آن با اذعان به سیل مخالفت‌ها با این طرح صراحتا اذعان کرده‌اند که این مخالفت‌ها اهمیتی برایشان ندارد و بر تصویب آن مصر هستند. هم‌زمان با این ادعا‌ها هشتگ‌ها و فعالیت‌های مجازی در مخالفت با این طرح هم شدت گرفته است.
برخی معتقدند آن‌ها که با عنوان نماینده مردم وارد مجلس شده‌اند، با اصرار به پیشبرد این طرح خود را نه وکیل مردم بلکه، ولی مردم خوانده‌اند. «بیژن نوباوه‌وطن»، نماینده تهران و نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، مدعی شده کسانی که نسبت به این طرح هجمه‌هایی را وارد می‌کنند، به ضرس قاطع یا اصلا طرح را نخوانده‌اند و اطلاعی از آن ندارند یا کسانی هستند که در پازل دشمن بازی می‌کنند و به دنبال این نیستند که قانونی برای اینترنت شکل بگیرد؛ زیرا می‌خواهند ضد قانون عمل کنند و افراد آزادی هستند که فساد و فحشا ایجاد می‌کنند، به همین دلیل با این طرح مخالفت می‌کنند.
آقاتهرانی هم با بیان اینکه درخصوص بحث هشتاد‌و‌پنجی‌شدن طرح صیانت از کاربران فضای مجازی در یک روز ۲۰ هزار فحش به من داده شد، عنوان کرد: در یک روز ۱۲۰ هزار پیج علیه ما راه انداختند، اگر ۱۰۰ میلیارد پیج هم ساخته می‌شد، ما کار خودمان را می‌کردیم.مرتضی آقاتهرانی، پیش‌تر هم مدعی شده بود که طرح مجلس برای محدودسازی اینترنت مورد تأیید مرکز ملی فضای مجازی و اعضای حقیقی شورای عالی فضای مجازی و دستگاه‌های اجرائی حاکمیتی است.
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصولگرا در واکنش به گفته‌های آقاتهرانی که «ما کار خودمان را می‌کنیم» با هشتگ‌زدن نام قالیباف در توییتر نوشته است: «آقای قالیباف باز شما به مردم کار دارید. حرف آقای آقاتهرانی که می‌گوید صد‌هزار پیج هم نظر ما را عوض نمی‌کند بیشتر پوست خربزه زیر پای شما و مجلس و دولت و همه‌تان است که یکدست شده‌اید. شاید بازهم به مردم کار داشتید» . اما اصولگرایان پایداری یا پایداریچی در مجلس راهکار مقابله با مخالفت‌ها را هم به زعم خود پیدا کرده‌اند تا کمتر خود را در تیررس نقد‌ها و اعتراضات قرار دهند. آن‌هم اصل ۸۵ است. یعنی به‌جای طرح و بحث در صحن که نظرات نمایندگان در معرض قضاوت مردم قرار می‌گیرد، طرح در کمیسیون تصویب می‌شود و مردم در جریان زدوخورد‌های موافق مخالف به‌صورت زنده قرار نمی‌گیرند.
مهرداد ویس‌کرمی، نماینده مجلس و دبیر کمیسیون مشترک طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی درخصوص اینکه آیا مذاکرات کمیسیون متبوع وی به‌صورت علنی به سمع و نظر مردم می‌رسد یا خیر گفته است: «این احتمال وجود دارد که گزارش مستمری از مذاکرات جلسه از سوی سخنگوی کمیسیون و در غیاب وی توسط رئیس یا نایب‌رئیس اول کمیسیون به سمع و نظر مردم برسد؛ البته این مباحث هنوز به تصویب اعضای کمیسیون نرسیده است؛ چر‌اکه کمیسیون فعلا یک جلسه خود را پشت‌سر گذاشته و در آن جلسه هم صرفا به انتخابات اعضای هیئت‌رئیسه پرداخته شد.
این پیشنهاد مطرح است که مذاکرات کمیسیون از طریق درگاه اینترنتی مجلس شورای اسلامی پخش شود؛ این‌ها احتمالاتی است که باید به تصویب اعضای کمیسیون برسد و فعلا موضوعی به‌صورت قطعی مشخص نیست؛ اگرچه ثبت و ضبط مذاکرات و بررسی‌ها موضوعی است که همه اعضا بر آن تأکید دارند. مذاکرات کمیسیون‌ها با روند مذاکرات صحن علنی مجلس شورای اسلامی متفاوت است، مذاکرات کمیسیون چالشی‌تر و تخصصی‌تر است و ممکن است برای مردم خسته‌کننده باشد، این پیشنهاد مطرح است که مذاکرات ثبت و ضبط شود و پس از حذف موارد زائد در اختیار افکار عمومی قرار بگیرد».
طرح حمایت از کاربران فضای مجازی از مجلس دهم، توسط پژمانفر یکی دیگر از اعضای جبهه پایداری و رئیس سابق کمیسیون فرهنگی بار‌ها به صحن مجلس آمد و شد داشته، ولی هر دفعه به بهانه‌ای با مشکلی برخورد کرد و کارش به رأی نمایندگان نمی‌انجامید. یکی از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس گذشته هم گفته بود که خود حامیان این طرح، چون می‌دانستند در مجلس قبل شانسی برای به‌سرانجام‌رساندنش ندارند، خیلی روی آن اصرار نمی‌کردند.
احمد مازنی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم، با اشاره به اینکه مسئله این است که جامعه به نیت طراحان طرح صیانت اعتماد ندارد؛ دیروز گفته است بسیاری از هنرمندان، دانشگاهیان و حوزویان به طراحان این طرح اعتماد ندارند. این بی‌اعتمادی ناشی از چیست؟ به گفته او شاید این بی‌اعتمادی ناشی از این است که اشخاصی که به دنبال تصویب طرح صیانت هستند، هدفشان از طرح صیانت، کنترل مخالفان سیاسی و جناحی است. یعنی در شرایطی که همه ابزار‌های ارتباطی و اطلاع‌رسانی کشور در اختیار یک جریان سیاسی است و از ۸۵ میلیون ایرانی تنها عده قلیلی از صدا‌و‌سیما استفاده می‌کنند و سایر گروه‌ها و جریان‌هایی که نظام را قبول دارند و امام و رهبری را نیز قبول دارند و فقط در حلقه تنگ بسته این جماعت قرار نمی‌گیرند، از فعالیت در رسانه ملی منع شده‌اند.
او در ادامه گفته است: این اشخاص می‌بینند که ممکن است فضای مجازی تحت تأثیر یک «تکرار می‌کنم» آقای خاتمی قرار بگیرد و گفت‌وگویی شکل بگیرد و بحث‌هایی مطرح شود. بخشی از بی‌اعتمادی مردم ناشی از این است که طراحان طرح صیانت در پی محدودکردن جناح‌های مخالف خود هستند؛ یعنی این طرح برای حذف رقیب در نظر گرفته شده است. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب تأکید کرد: در چنین فضایی که بی‌اعتمادی وجود دارد، به جای اینکه این طرح را در صحن علنی مجلس بررسی کنند، در کمیسیون مشترک بررسی می‌کنند.
یکی از افتخارات جمهوری اسلامی ایران این است که طبق قانون اساسی تمامی مذاکرات مجلس باید از رادیو به‌صورت زنده پخش شود؛ بنابراین از لحظه‌ای که رئیس مجلس زنگ آغاز را می‌زند تا اعلام ختم جلسه، تمامی صدا‌ها به‌صورت مشروح و بدون سانسور پخش می‌شود. وی با بیان اینکه اصل هشتاد‌و‌پنجی‌شدن این طرح به بی‌اعتمادی دامن می‌زند، گفته است کمیسیون مشترک یعنی نمایندگانی از کمیسیون‌های مختلف جلسه می‌گذارند و هیچ خبری از جلسات و اظهارنظر‌ها و بحث‌ها منتشر نمی‌شود.
نکته بعدی این است که در این طرح، نمایندگان مدیریتی برای فضای سایبری تعریف کردند و این مدیریت را به سمت ستاد کل نیرو‌های مسلح بردند که این موضوع همیشه مورد انتقاد بود؛ در‌حالی‌که بخشی از این فضا به نیرو‌های مسلح مربوط می‌شود نه تمامی آن. اینترنت، فضای مجازی و فضای سایبری ابزاری است که سیاسیون، هنرمندان، فرهنگیان و دانشمندان با آن کار دارند و کسب‌وکار مردم با آن گره خورده است؛ بنابراین فضای مجازی صرفا یک امر نظامی نیست که مدیریت آن را در اختیار یک مجموعه نظامی قرار دهید، بنابراین نظامی‌کردن مدیریت فضای سایبری به افزایش بی‌اعتمادی دامن می‌زند.
این نماینده سابق با اشاره به اینکه نمایندگان اصرار دارند که یک‌سری پلتفرم داخلی تهیه کنند و از مردم بخواهند که از آن‌ها استفاده کنند، گفته است: ضمنا بخشی از شبکه‌های اجتماعی فیلتر شده است، این در حالی است که اغلب مقامات کشور از شبکه‌های اجتماعی فیلتر‌شده استفاده می‌کنند. به نظر من این مسئله باید در یک رقابت سالم و منطقی شکل بگیرد. این روند جز اینکه یک ابزار بی‌کیفیت در اختیار مردم قرار دهد، فایده دیگری ندارد؛ بنابراین این اعمال محدودیت‌ها، جواب نمی‌دهد. مازنی در انتها گفته است: ما معتقدیم که هنوز هم دیر نشده و آنچه تحت عنوان طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در دست بررسی است، بهتر است توسط صاحب‌نظران بررسی شود و با شتابزدگی در این مسئله قانون‌گذاری نشود. اصل ۸۵ برای طرح‌هایی است که فوری و مستلزم تعجیل است. حتی اگر قرار است با سرعت قانون‌گذاری شود، بهتر است با تدبیر این کار صورت گیرد؛ بی‌تدبیری در این زمینه خسارت‌آفرین است