مصدومیت شدید علی دایی در دیدار ایران و بحرین در بازی‌های آسیایی در هیروشیمای ژاپن در سال ۱۹۹۴ یکی از مهم‌ترین مصدومیت‌های تاریخ ملی فوتبال ایران محسوب می‌شود. در آن مسابقه ایران که با سرمربیگری استانکو پوکله پوویچ، سرمربی کروات در این رقابت‌ها حاضر شده، با امید زیاد به درخشش علی دایی فوق‌ستاره جوان آن روزهای فوتبال ما وارد رقابت‌ها شد، اما در همان بازی اول بهترین بازیکن خود را از دست داد.
در آن مسابقه علی دایی که به سبک همیشگی خود، بی‌باک و جسور مسابقه می‌داد برای به ثمر رساندن یک توپ در نیمه اول در حالت تک به تک با گلر بحرین به آسمان برخاست که حرکت کاراته‌ای دروازه‌بان حریف آسیب شدیدی به دایی وارد کرد. حرکت ترسناکی که البته در آن بازی منجر به اخراج دروازه‌بان هم نشد! در آن صحنه زمانی که دایی با شدت و سرعت در حال تعقیب توپ است، اما گلر توپ که شانسی برای دفع توپ ندارد، درست مثل ورزشکاران رزمی با کف پا و استوک ضربه شدیدی به تن دایی وارد می‌کند.
از این موضوع سال‌ها گذشته و احتمالا جزئیات مصدومیت علی دایی را همه می‌دانند. اینکه او پس از آسیب‌دیدگی به کنار زمین آمد، اما دوباره به داخل میدان برگشت و تا دقیقه ۹۰ در زمین بود که این حضور ادامه‌دار در میدان حتی می‌توانست به قیمت جانش تمام بشود. او پس از پایان بازی به بیمارستانی در ژاپن برده شد و بلافاصله مورد عمل جراحی از ناحیه طحال قرار گرفت. این وضعیتی بود که باعث تعجب شدید پزشکان ژاپنی نیز شده بود.
حالا علی دایی با گذشت ۲۷ سال از آن زمان هنوز آثار این مصدومیت را تحمل می‌کند. او چندی پیش در بیمارستان نیکان تهران بستری شد و مورد عمل جراحی قرار گرفت. عملی که کسی از علت آن مطلع نبود تا اینکه خود او در این زمینه شفاف‌سازی و اعلام کرد این مصدومیت به همان لگد معروف برمی‌گردد. دایی در توضیح خود نوشته: «این سومین باری است که از همان ناحیه مورد عمل جراحی قرار گرفته و در حال حاضر شرایط مناسبی دارد».