عده ای هم شروع کردند به تسویه حساب های سیاسی داخلی که اگر میزبانی را به ما نمی دهند تقصیر فلان مسوول است و گناه بی سوادی بهمان مقام در عرصه دیپلماسی ورزشی! حالا نامه دبیرکل AFC  به ایران رسیده که در آن خیلی شفاف و محترمانه - و البته تلخ برای ما - توضیح داده است که چرا میزبانی مسابقات فوتبال را به ایران نمی دهند.

متن کامل نامه را بخوانید:

5 مارس 2021

از : کنفدراسیون فوتبال آسیا

به : مهدی محمد نبی دبیر کل فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

موضوع: چالش های میزبانی مسابقات و رقابت ها

آقای عزیز

با اشاره به موارد فوق، ما از ابراز علاقه فدراسیون شما برای میزبانی مسابقات متمرکز در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۲۱ و مسابقات مقدماتی جام جهانی قطر 2022 TM و جام ملت های آسیا چین 2023- مسابقات مقدماتی مشترک مرحله ۲، مسابقات مرحله انتخابی فوتسال آسیا ۲۰۲۲ و مسابقات جام ملتهای آسیایی زیر ۲۳ سال در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴آگاهی یافتیم.

با این وجود، همانطور که مطلع هستید، مسابقات و رقابتهای فوق الذکر دارای جایگاه جهانی است که ذینفعان مختلف از چندین کشور را شامل می شود و با تحریم های بین المللی فعلی که جمهوری اسلامی ایران (IR Iran) را تحت تاثیر قرار داده ما چالش ها و محدودیت های قابل توجهی را در برگزاری و انجام موفق مسابقات مربوطه در ایران برای AFC و ذینفعان مان پیش بینی می کنیم. برای این منظور، ما می خواهیم با استفاده از این فرصت برخی از نگرانی های خود را در مورد هماهنگی های لجستیکی، تجاری و مالی به توجه شما برسانیم. لطفا توجه داشته باشید که موارد ذیل قفط نمونه هایی هستند و جامع و کامل نیستند.

چالشهای لجستیکی

* محدودیت در حمل و نقل کالا، از مقر AFC یا از طرف شرکتهای بازرگانی همکار AFC ، شرکتهای وابسته بازرگانی، تیم های شرکت کننده و ارائه دهندگان خدمات تعیین شده به ایران یا از قلمرو ایران، به دلیل قوانین ملی قابل اجرا و تحریم های بین المللی که بر معاملات مربوط به ج.ا.ایران تأثیر می گذارند.

* محدودیت در نقل و انتقالات که هماهنگی های لجستیکی (به عنوان مثال اقامت و حمل و نقل داخلی) برای AFC شرکای دارای حقوق بازرگانی AFC شرکت های وابسته تجاری، تیم های شرکت کننده و ارائه دهندگان خدمات تعیین شده در قلمرو ج.ا.ایران، به دلیل عدم توانایی طرف های مربوطه در انجام هر گونه معاملات مالی با توجه به تحریم های بین المللی که بر معاملات مالی تاثیر گذار هستند.

چالش های بازرگانی

* محدودیت در توانایی AFC ، شرکای دارای حقوق بازرگانی کنفدراسیون و شرکتهای وابسته تجاری در استفاده کامل از حقوق تجاری برای هر مسابقه یا رقابت به دلیل قوانین ملی قابل اجرا و تحریم های بین المللی که بر معاملات یا نقل و انتقالاتی که ج.ا.ایران در آن دخیل است ، تأثیر می گذارد.

* عدم توانایی AFC در تعیین ( تلویزیون پخش کننده میزبان با اعطای حقوق رسانه به طور مستقیم به یک شریک بخش کننده در قلمرو ج.ا. ایران به دلیل عدم توانایی در اعطای حقوق و انجام تعهدات ناشی از هر گونه توافق نامه مربوطه با توجه به تحریم های بین المللی که معاملات یا نقل و انتقالات مربوط به ایران را تحت تاثیر قرار می دهند.

* محدودیت در نقل و انتقالات که هماهنگی های تحویل در محل را برای AFC شرکای دارای حقوق تجاری کنفدراسیون و شرکای تجاری وابسته به دلیل عدم توانایی طرف های مربوطه و با ارائه دهندگان خدمات تعیین شده برای انجام هر گونه خدمات و یا معاملات در رابطه با ایران از منظر تحریم های بین المللی که ایران را تحت تأثیر قرار می دهد را شامل می شود.

چالشهای مالی

* عدم توانایی AFC، شرکای دارای حقوق بازرگانی AFC، وابسته تجاری، تیمهای شرکت کننده و ارائه دهندگان خدمات تعیین شده برای انجام هرگونه نقل و انتقال مالی، مستقیم یا غیر مستقیم به نفع هر شخص با نهادی در ایران.

* محدودیت های فعالیت های درآمدزایی AFC، برای شرکای دارای حقوق تجاری AFC و شرکتهای وابسته تجاری و سایر ارائه دهندگان خدمات.

سایر چالشها

عدم توانایی AFC برای انعقاد هرگونه توافق نامه قراردادی با یا به نفع هر شخص یا نهادی در ایران یا از طریق ایران (شامل فدراسیون ها ج.ا.ا) برای میزبانی هر مسابقه یا رقابت به دلیل عدم توانایی اعطای حقوق و انجام تعهدات ناشی از چنین توافقاتی با توجه به تحریم های بین المللی که معاملات یا نقل و انتقالات مربوط به ایران را تحت تاثیر قرار می دهد.

با توجه به مطالب فوق شما متوجه خواهید شد که درجه ای از خطر برای AFC وجود دارد و ما می خواهیم تاکید کنیم که حل این موارد از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است تا AFC بتواند با موفقیت برگزاری و انجام مسابقات و رقابتهای مربوطه را در قلمرو ایران را بررسی و در نظر بگیرد. در حالی که ما ابراز علاقه مندی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران را به خصوص در شرایط بی سابقه ای که با بیماری همه گیر کووید-19 احاطه شده ، تحسین می کنیم.

ما اطمینان داریم که شما موانع و چالش های پیش روی را، با توجه به شرایط موجود، درک خواهید کرد. در عین حال، لطفا هر راه حل یا پیشنهادی که امیدی به یافتن روشی برای برطرف کردن این مسائل وجود دارد را به ما ارائه دهید. با تشکر از فدراسیون شما، منتظر حمایت و مشارکت مداوم شما هستیم.

ارادتمند شما

داتو ویند سور جان

دبیر کل AFC

این نامه، هر چند درباره فوتبال و میزبانی مسابقات است، اما اگر نیک در آن بنگریم، درباره وضعیت کلی کشور و جایگاه آن در مناسبات جهانی است. خلاصه نامه دبیر کل AFC این است: ایران کشوری متعارف نیست چرا که عملاً از جامعه جهانی منفک شده است؛ نه می توانیم تراکنش مالی متعارف داشته باشیم، نه تبادلات لجستیکی لازم را انجام دهیم ، نه قراردادهای مورد نیاز را منعقد کنیم و ... پس چرا باید به سری که درد نمی کند دستمال ببندیم و از بین این همه کشور که همه شرایط و زیرساخت ها و بدیهیات را دارند، میزبانی را بدهیم به شما؟!

در نامه دبیر کل آمده است که کار کردن با چنین کشوری، با این حجم از محدودیت ها و چالش ها، برای AFC خطرناک است. حال به این اندیشه کنید که وقتی حضور چند روزه در ایران برای انجام چند مسابقه این قدر می تواند برای AFC چالش برانگیز و به قول دبیر کل خطرناک باشد، چنین وضعیت قفل شده ای چقدر برای ایران و مردم ایران مسموم و خطرناک است! آنقدر ناگوار که نه فقط ایرانی ها را از میزبانی مسابقات که از حقوق اولیه ای مانند تجارت، توسعه، همکاری های بین المللی، سفر و ... محروم می کند یا به شدت محدودشان می سازد. گو این که ایران کشوری است جدای از کل دنیا که روز به روز هم فاصله اش با سایر بخش های جهان بیشتر می شود!

در واقع درست به همین دلایلی که دبیر کل AFC  نوشته است، بقیه جهان و از جمله شرکت های خارجی و بین المللی هم ترجیح می دهند عطای تعامل پردردسر با ایران را به لقایش ببخشند و ایران را از لیست همکاری ها و معاملات شان کاملاً کنار بگذارند.مسابقات آسیایی فوتبال ار ایران برگزار بشود یا نشود، تاثیری در معیشت ایرانیان نخواهد داشت ولی علل عدم برگزاری این مسابقات، دقیقاً همان چیزهایی هستند که دمار از روزگار مردم ایران در آورده اند و یکی از ثروتمندترین ملت های جهان را به یکی از محروم ترین های دنیا تبدیل کرده اند.

تا زمانی که "توسعه" گفتمان غالب در ایران نشود و همه تصمیمات سیاسی و اقتصادی و ... در چارچوب گفتمان توسعه اتخاذ نشود و هر فعل و ترک فعلی، با این سوال همراه نشود که آیا به نفع توسعه هست یا خیر، اوضاع مان همین خواهد بود که هست و ایران مانند جزیره ای دور افتاده از سرزمین اصلی دنیا خواهد بود که روز به روز هم فاصله اش بیشتر می شود. این حق مردم ایران نیست که بدیهی ترین مواهب دنیا برایشان به آرزوهایی محال تبدیل شود. پایان دادن به "تحریم هایی که ایران را به طرز قابل توجهی دچار عقب ماندگی کرده است" وظیفه تاریخی مسوولان ایرانی است.

جعفر محمدی