سعید نمکی در نوزدهمین آیین پویش ره سلامت و بهره برداری از پروژه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: در حال حاضر حدود ۱۳ ماه از گرفتاری همکارانم با کووید-۱۹ می‌گذرد. البته وقتی می‌گویم ۱۳ ماه، این برای افراد کج خیال و بدفهم رفرنس نشود که این‌ها آخرین روز‌های بهمن ماه اولین مواردشان را اعلام کردند، اما خودشان می‌گویند ما ۱۳ ماه است که گرفتاریم. اولا به کسانیکه ادعا می‌کنند وزارت بهداشت قبل از پایان بهمن مواردی از کووید-۱۹ داشت، اما اعلام نکرد، اگر یک مورد توانستند ادعایشان را ثابت کنند، به آن‌ها جایزه می‌دهم.

من ۲۳۰۰ تا ۲۴۰۰ نمونه‌ای که از دی ماه و آذر ماه سال قبل از آنفلوآنزا نگه داشته بودیم، گفتم همه را یکبار دیگر تست کنید. زیرا می‌دانستم که برخی آمریکایی‌ها و به خصوص اسراییلی‌ها به دنبال این بودند که بگویند کانون کرونا ایران بود و عده‌ای هم اینجا پای بیرقش سینه زدند. من این را می‌دانستم. بر همین اساس این نمونه‌ها را مجددا تست کردیم و به جز سه نمونه در سراسر کشور، که از ۲۳ بهمن به بعد بود، هیچ موردی از کووید در نمونه‌هایی که برای آنفلوآنزا گرفتیم، دیده نشد.

وی افزود: نمی‌دانم برخی چطور با کمال بی‌انصافی برای سوار شدن بر یک موج سیاسی تبلیغاتی به راحتی یافته‌ها و گفته‌های مملکت‌شان را زیر سوال می‌برند. اگر کسی توانست یک مورد از کرونا را قبل از این تاریخ اثبات کند، نه تنها به او جایزه می‌دهیم، بلکه هزار بار از او عذرخواهی می‌کنیم. در عین حال برای دفاع از حیثت عزیزانی که طی این این مدت خودشان را به آب و آتش زدند، هیچ یاوه‌گویی که بخواهد سلامت این مجموعه را زیر سوال ببرد، رها نخواهم کرد و به هیچ وجه اجازه نخواهم داد.

با کج سلیقگی ساختار مدیریت کرونا را زیر سوال می‌برند

وزیر بهداشت افزود: وقتی آقای المنظری به ایران می‌آید و اعلام می‌کند که مدیریت ایران یکی از ناب‌ترین، شایسته‌ترین و مدرن‌ترین شیوه‌های مدیریتی بود که می‌تواند برای جهان الگو باشد، یک آدم در داخل با کمال کج‌سلیقگی چگونه صحت این ساختار را در ذهن مردم زیر سوال میبرد؛ آن هم برای درماندگی در شرایط سیاسی و کسب برخی سلایق در حوزه سیاسی. این را بدانید که من اگر مُردم، مُردم، با دم مسیحا هم زنده نمی‌شوم. مردم این سرزمین فقط به کسی بها می‌دهند که با آن‌ها صادق باشد. دیگر به سیاسی کاری بها نمی‌دهند. تمام شد. دوران عوام فریبی خاتمه یافت. آن ور دنیا کسی عطسه کند، این ور دنیا به او می‌گویند که عافیت باشد. دوران عوام‌فریبی با این شبکه‌های اجتماعی تمام شد. مگر می‌توان مردم را با برخی شعار‌های تند فریب داد؟.

با دست‌های بسته در اقیانوس شنا کردیم

نمکی ادامه داد: ۱۳ ماه را از این نظر گفتم که به محض اینکه در ووهان گزارش ویروس را شنیدیم همه‌مان آماده شدیم و بلافاصله مرز‌ها را بستیم و در تمام مبادی نفر برای کنترل گذاشتیم. شروع به طراحی کیت کردیم. وقتی ۵۷ نفر از دانشجویان ووهان را آوردیم، با چه کیتی تست کردیم؟. با کیتی که در پاستور طراحی شده بود. کسی به ما کیت نداد. وقتی قم شدید گرفتار شد و بعد گیلان، تازه یکی از همکارانمان دستی مقداری کیت برایمان آورد. ما ونتیلاتور و ماسک و گان را خودمان طراحی کردیم و تنها در این اقیانوس با دست‌های بسته شنا کردیم. در اوج نامردی تحریم.

عصبانیت وزیر بهداشت از پروتکل شکن‌ها و عدم برخورد با آن‌ها

وی با بیان اینکه به روح همه شهدای سلامت درود می‌فرستم، گفت: به شدت گله مندم از کسانی که پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند و به شدت گله مندترم از کسانی که با پروتکل شکن‌ها برخورد نمی‌کنند. وزارت بهداشت که ابزار ندارد. ابزار ما جان است که فدا شده و بیش از این چیزی نداریم. ما از برخی اتفاقات کشور، اطلاع نداریم. دیشب در ایلام خانم جوانی اینتوبه شد و حامله بود که با سزارین کودکش به دنیا آمد. من نمی‌دانم که این کودک هرگز مادر دید یا خیر یا چشم این مادر بر سیمای فرزندی که ماه‌ها در شکمش حس کرده باز خواهد شد یا نه؟، اما چه کسی عامل مرگ این بانوی ایلامی است.

همکارانم تا کجا باید تاوان ندانم کاری برخی‌ها را بدهند

وزیر بهداشت افزود: ما کی برای تردد از مرز‌ها به سمت عتبات و برگشتش مجوز و اجازه دادیم؟. چه کسی از من نامه دارد در این زمینه. کدام یک از همکارانم با برخی از این تردد‌ها موافقت کردند؟. اتوبوسی می‌آید و آن را در مرز تست می‌کنیم که فرد مثبت از آن بیرون می‌آید. این فرد مثبت پیاده می‌شود و اتوبوس تا فلان شهرستان می‌رود. ردیابی می‌کنیم و تازه موارد مثبت در آنجا پیدا می‌شوند. تا کجا باید همکاران من تاوان ندانم کاری برخی را بدهند. ما چه گناهی کردیم که در ۱۳ ماه مدام باید موج ایجاد شود، موج را بشکنیم و شهید دهیم!.

فریاد می‌زنیم که اپیدمی گرفتارمان می‌کند، چرا گوش نمی‌کنید؟

نمکی گفت: خدا شاهد است که داغ این شهدای سلامت دارد مرا نابود می‌کند. ناب‌ترین بچه‌های نظام سلامت را از دست دادم. داغی برای هیچ فرماندهی بالاتر از این نیست که افسران ارشد و سربازانش را از دست بدهد آن هم به دلیل ندانم کاری و سهل انگاری دیگران. من وزیر خبر ندارم چه کسی می‌آید و بیرون می‌رود. فقط شدم ته رودخانه، زخمی و جنازه جمع کن. بجای وزیر بهداشت بگذارید مدیرکل مرده شور خانه. این درد بزرگی است. ویروس، ویروس مهاجمی است.فکر نکنید، انگلیس یکی از ساختار‌های ضعیف سلامت جهان را دارد. انگلیس یکی از نظام‌های سلامت مقتدر جهان را دارد. آلمان کشور کمی نیست در مقابل مسایل بهداشتی درمانی، اما به زانو درآمد. نه گستردگی اقلیم ما را دارند و نه کم بضاغتی اقتصادی ما را دارند. ما داریم فریاد می‌زنیم که اپیدمی گرفتارمان می‌کند، چرا گوش نمی‌کنید؟. اینطور که نمی‌شود مملکت اداره کرد. چقدر باید فریاد بزنم و بگویم. چقدر باید خجالت بکشم از پزشک و پرستار و علوم آزمایشگاهی و بقیه.

بزرگان نظام رعایت می‌کنند، اما عده‌ای اصلا حواسشان نیست

وزیر بهداشت تاکید کرد: نمی‌شود که من ناگهان باخبر شوم که بدون اطلاع ما یک گروه آمد و گروهی رفت. آن هم در کشوری که رهبر انقلاب وقتی می‌خواهد نشست مجازی بگذارد، می‌گوید باید از وزارت بهداشت اجازه بگیریم. رییس جمهور می‌خواهد برود مرقد امام (ره) می‌گوید از وزارت بهداشت بپرسید به چه صورت باشد. این نمی‌شود که بقیه رعایت نکنند. بزرگان نظام رعایت می‌کنند، اما عده‌ای اصلا حواس‌شان به این چیز‌ها نیست.

وقتی هم اپیدمی آمد و کشتار کرد، می‌گویند در فلان جا غلظت اکسیژن کم بود. طبق گزارشات واصله در فلان جا بیمار را دیر رسیدگی کردند و همه این سوالات شروع می‌شود، اما یک نفر نمی‌گوید که در پیک قبلی خوزستان که پروتکل‌شکنی ما را گرفتار کرد، چه کسی این را جمع کرد، چه کسی شب تا صبح نخوابید، چگونه اکسیژن رسید، چرا یک نفر نیامد در خیابان فریاد بزند که ما امکانات نداریم. چه کسانی این آتش را خاموش کردند. اما اگر خدایی نکرده ۵ دقیقه دارویی دیر شود، هزار قلم و هزار شبکه اجتماعی راه می‌اندازند. اینطور نمی‌توان مملکت اداره کرد. من مکتوب هم نوشتم. دیگر برای ما و همکارانمان بیش از این صبوری میسر نیست. ما برای موج شکنی خلق نشدیم و دیگران برای موج آفرینی. این را همه باید بدانند. محکم هم باید بدانند.