بنا بر پژوهش دانشگاه ایالتی میشیگان آمریکا، دانه‌های برف که شکل کریستال‌های شش وجهی دارند در ساختار خود دارای فضا‌های خالی هستند و می‌توانند صدا را در درون خود جذب کنند.نرخ جذب صدا معمولا در مقیاس صفر تا یک تعریف می‌شود. برای مثال نرخ جذب ۰.۵ باعث می‌شود پنجاه درصد صدا محو شود. این میزان برای بارش برف چیزی بین ۰.۵ تا ۰.۹ است، به این معنی که باعث جذب تقریبا اکثر صدای محیط می‌شود.
جذب صدای محیط البته برای هر بارش برفی یکسان نیست و حداقل چندین سانتی‌متر باید برف ببارد تا سکوت به طور محسوسی حکم‌فرما شود. دانه‌های برف با ذوب شدن تغییر شکل می‌دهند و در نتیجه با کاهش فضای بین کریستال‌ها، قابلیت جذب صدا از بین می‌رود. این در حالی است که اگر در فرآیند ذوب برف به یخ تبدیل شود، صدای محیطی تقویت می‌شود، چرا که یخ بیش از آن‌که امواج صوتی را جذب کند آن‌ها را منعکس می‌کند.
علاوه بر دلیل علمی سکوت برف، عواملی محیطی نیز در ایجاد سکوت نقش دارند. از جمله این‌که زمان بارش برف شهروندان تمایل به خانه ماندن دارند و رفت و آمد و سر و صدای خودرو‌ها در خیابان‌ها کمتر است. بنابر گزارش انجمن حفاظت از پرندگان آمریکا (اودبان)، به هنگام برف میزان تحرک پرندگان نیز به پایین‌ترین سطح می‌رسد و درنتیجه آسمان از سر و صدای این دسته از حیوانات خالی می‌شود. امری که به سکوت بیشتر فضا کمک می‌کند.