مجموع نظرسنجی‌های ملی حاکی از این است که جو بایدن با حاشیه نسبتا امنی نسبت به دونالد ترامپ پیشتاز است. همچنین از نگاه برخی کارشناسان این پیشتازی بسیار شبیه به روندی است که هیلاری کلینتون در نیمه اول سال 2016 نسبت به ترامپ داشت. اما آیا واقعا اینگونه است؟
پیشتازی بایدن قابل اطمینان‌تر از پیشتازی کلینتون است؟
انتخابات ۲۰۱۶ و شرایط مربوط به آن هیچ شباهتی به انتخابات ۲۰۲۰ ندارد. به چند دلیل ساده؛ دونالد ترامپ اکنون رئیس‌جمهور است، جو بایدن یک نامزد متفاوت نسبت به کلینتون است، فضای اجتماعی سیاسی به دنبال اعتراضات اخیر به شدت قطبی‌تر است، صدها هزار نفر درگیر شیوع کروناویروس هستند و البته موسسات نظرسنجی از روش‌های دقیق‌تری در پیمایش‌های خود استفاده می‌کنند. مهمتر از همه اینکه یافته‌های نظرسنجیها اعداد متفاوتی نسبت به آنچه در زمان مشابه در سال ۲۰۱۶ نشان می‌دادند، به نمایش گذاشته‌اند.
بررسی نظرسنجی‌های ملی
با پایان یافتن کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان نظرسنجیها از رشد نسبی ترامپ حکایت داشت. چیزی که چندان هم دور از انتظار نبود، اما آنچه نگرانی کمپین بایدن را برانگیخت نظرسنجی موسسه امرسون بود که پیشتازی بایدن را کمرنگ و فاصله دو نامزد در سطح ملی را تنها ۲ واحد درصد نشان می‌داد. هرچند نظرسنجی‌های بعدی که نشان از افزایش فاصله دو نامزد به ۸ تا ۱۱ واحد درصد داشت، بخشی از این نگرانی را مرتفع کرد.اکنون در اوایل سپتامبر سال ۲۰۲۰ در حالیکه تنها ۲ ماه به روز انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده است، جو بایدن در نظرسنجی‌های ملی بطور متوسط با ۷.۲ واحد درصد نسبت به دونالد ترامپ پیشتاز است.
این درحالی است که در زمان مشابه در سال ۲۰۱۶ هیلاری کلینتون تنها ۳.۲ واحد درصد از دونالد ترامپ پیش بود. این فاصله ۴ واحد درصدی میان پیشتازی بایدن و کلینتون، تا حدی خیال دموکرات‌ها را راحت کرده است.
اما این آسودگی خیال به هیچ وجه شبیه آن چیزی نیست که منجر به شوک غیرقابل پیش‌بینی به کمپین دموکرات‌ها شد. آنها خوب می‌دانند با رقیبی قدرتمند مواجه‌اند که به راحتی می توانند نتایج را تغییر دهد و از همه مهمتر برای پیروزی می‌تواند دست به هر اقدامی،هر اقدامی، بزند.نکته دیگر اینکه دموکرات‌ها بخوبی می‌دانند که پیشتازی در نظرسنجی‌های ملی و آرای عمومی، حتی اگر در انتخابات محقق شود به معنای پیروزی نهایی نیست. استراتژیست‌های دموکرات حالا بیش از پیش چشم به ایالت‌های مردد و آرای خاکستری‌شان دوخته‌اند. آنها می‌دانند که نتیجه نهایی در ایالت‌های کلیدی ممکن است با آنچه در نظرسنجیها دیده می‌شود تفاوت قابل توجهی داشته باشد و تا روز انتخابات امکان تغییر در ترکیب آرا حتی در ایالت‌هایی که بطور سنتی حامی یک جناح هستند وجود دارد.
بررسی نظرسنجیها در ایالت‌های کلیدی
در سیستم انتخاباتی آمریکا، پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری نامزدی است که بیشترین آرای الکترال را بدست آورده، و نه نامزدی که آرای عمومی بیشتری در سطح ملی کسب کرده است. به همین دلیل ایالت‌هایی که دارای تعداد بیشتری رأی الکترال هستند اهمیت بیشتری دارند. چراکه اگر کاندیدایی در یک ایالت پیروز شود -حتی اگر این برتری به لطف تنها یک رأی باشد- آن کاندیدا تمامی الکترال‌های آن ایالت را در سبد خود خواهد داشت.از ۵۰ ایالت آمریکا، در بیش از ۴۰ ایالت تکلیف نامزد پیروز تا حدود زیادی مشخص است. این ایالت‌ها به دو دسته ایالت‌های آبی (ایالت‌های لیبرال و حامی حزب دموکرات) و ایالت‌های قرمز (ایالت‌های محافظه‌کار و حامیان حزب جمهوری‌خواه) تفکیک می‌شوند.
به عنوان مثال ایالت پرجمعیتی مثل کالیفرنیا که ۵۵ رأی الکترال دارد، به عنوان ایالت آبی (رنگ انتخاباتی دموکرات‌ها) شناخته می‌شود و کمتر کسی درباره اینکه نامزد دموکرات‌ها (از هر طیفی که باشد) با اختلاف چشمگیر پیروز کالیفرنیا می‌شود، شک دارد. از سوی دیگر ایالتی مثل تگزاس، همواره یک ایالت قرمز رنگ و حامی جمهوری‌خواهان تلقی می‌شود. اما آنطور که نظرسنجیها نشان می‌دهند کار در ایالت تگزاس اندکی گره خورده است.هرچند بسیار بعید است که ایالتی مثل تگزاس با ۳۸ رأی الکترال به راحتی از چنگ جمهوری‌خواهان خارج شود، اما کاهش فاصله دو نامزد در چنین ایالتی، نظرها را به سوی ایالت‌های مردد سوق می‌دهد که تعیین‌کننده‌ترین نقش را در تعیین پیروز نهایی انتخابات ایفا می‌کنند. ایالت‌های کلیدی که گاه با رنگ خاکستری و گاه با رنگ بنفش نشان داده می‌شوند اغلب در حوزه جنوبی دریاچه‌های پنجگانه یا منطقه Rust Belt قرار دارند. ایالت‌های میشیگان، پنسیلوانیا، ویسکانسین، اوهایو، کارولینای شمالی و فلوریدا شش ایالت کلیدی مهم هستند. ایالت‌های مهمی که در سال 2016 موجبات پیروزی ترامپ را فراهم کردند.
انتخابات ۲۰۱۶ و نظرسنجی‌های انتخاباتی ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که علاوه بر این ۶ ایالت، ممکن است شرایط در برخی ایالت‌های دیگر نیز پیچیده شود و تغییر ترکیب آرا منجر به یک شگفتی دیگر شود. ایالت‌هایی چون مینه‌سوتا، آریزونا، نوادا، کلرادو در جدول زیر پیروزی کمرنگ ترامپ در ایالت‌های کلیدی که منجر به پیروزی نهایی وی در انتخابات ۲۰۱۶ (به رغم آرای عمومی کمتر از کلینتون) شد، مشهود است:
در انتخابات ۲۰۱۶ ایالت‌های کلیدی مشارکت بالایی در انتخابات داشتند. نسبت بالای رأی ترامپ در بخش‌های حومه شهری و روستایی این ایالت‌ها نقش مهمی در پیروزی وی ایفا کرد و در مقابل کلینتون نامحبوب در جناح چپ حزب دموکرات (لیبرال‌ها) و ناتوان از جلب نظر آرای خاکستری با واگذاری اغلب ایالت‌های کلیدی به ترامپ شرمساری بزرگی برای حزبش بوجود آورد. اما اکنون وضعیت نظرسنجیها در ایالت‌های کلیدی چگونه است و تا چه حد با اعداد نظرسنجی‌های ۲۰۱۶ متفاوت هستند؟
بر اساس یافته‌های RCP در حال حاضر جو بایدن در مجموع ایالت‌های کلیدی بطور میانگین با ۳.۳ واحد درصد بالاتر از ترامپ قرار گرفته است.
این عدد در زمان مشابه برای هیلاری کلینتون ۳.۲ واحد درصد بود که جحاکی از برتری ۰.۱ واحد درصدی بایدن ۲۰۲۰ نسبت به کلینتون ۲۰۱۶ است.
میشیگان (۱۸ رأی الکترال)
میشیگان اگرچه یک ایالت کلیدی است اما با توجه به انتخابات‌های دهه ۹۰ به بعد عموماً به عنوان ایالت آبی‌رنگ شناخته می‌شد. در انتخابات ۲۰۱۶ ترامپ توانست در یک رقابت تنگاتنگ (اختلاف ۰.۲۳ واحد درصدی) همه دلیگیت‌های میشیگان را تصاحب کند.در حال حاضر جو بایدن بطور میانگین با ۲.۶ وحد درصد نسبت به ترامپ پیشتاز است.
پنسیلوانیا (۲۰ رأی الکترال)
پنسیلوانیا از جمله ایالت‌های مهاجرپذیر آمریکا است و طبعاً دموکرات‌ها شانس زیادی در این ایالت دارند. از سال ۱۹۹۲ این ایالت همواره نامزدهای دموکرات را برگزیده بود اما در سال ۲۰۱۶ با توجه به مشکلات اقتصادی پنسیلوانیا با شعارهای اقتصاد حمایتی ترامپ همراه شدند. همچنین در شهرهای بزرگ این ایالت (فیلادلفیا و پیتزبورگ) گرایش دست راستی سفیدپوستان ناسیونالیست، چالش بزرگی برای دموکرات‌ها رقم خواهد زد. اکنون در این ایالت که با داشتن ۲۰ رأی الکترال اهمیت فراوانی دارد، جو بایدن حاشیه نسبتاً امنی برای خود ایجاد کرده و متوسط نظرسنجی ها حاکی از برتری ۴.۲ واحد درصدی وی نسبت به ترامپ است..
فلوریدا (۲۹ رأی الکترال)
نگاه بسیاری از ناظران به ایالت پرجمعیت و چالش‌برانگیز فلوریدا است که با ۲۹ رأی الکترال اهمیت فراوانی دارد. در سال ۲۰۱۶ ترامپ موفق شد با اختلاف ۱.۲ درصدی همه ۲۹ الکترال این ایالت کلیدی را ازآن خود نماید.
در حال حاضر جو بایدن با اختلاف ۳.۷ واحد درصدی نسبت به ترامپ پیش است. برای ایالت چالشی مثل فلوریدا این اختلاف یک پیروزی بزرگ برای بایدن محسوب می‌شود.
کارولینای شمالی (۱۵ رأی الکترال)
در کارولینای شمالی شرایط برای دونالد ترامپ کمی بهتر است. دموکرات‌ها به رغم پیشتازی ۰.۳ درصدی بایدن در کارولینای شمالی، حساب چندانی روی ۱۵ الکترال آن باز نکرده‌اند.
اوهایو (۱۸ رأی الکترال)
اگرچه اوهایو چند سال است که به جمهوری خواهان متمایل شده و احتمال پیروزی ترامپ در این ایالت بالا است، اما در نظرسنجی های این ایالت مهم جو بایدن بطور متوسط برتری ۲.۳ واحد درصدی نسبت به ترامپ دارد.
مینه‌سوتا (۱۰ رأی الکترال)
در انتخابات ۲۰۱۶ در ایالت مینه‌سوتا اگرچه هیلاری کلینتون به پیروزی رسید، اما برای این ایالت اغلب آبی‌رنگ، برتری ۱.۵ واحد درصدی کلینتون ناچیز محسوب می‌شود. حال جو بایدن بطور میانگین برتری قابل توجه ۵.۳ درصدی در این ایالت دارد.
همانطور که یافته‌های نظرسنجیها نشان می‌دهد دونالد ترامپ در بسیاری از ایالت‌ها که راه وی برای ورود به کاخ سفید را صاف کردند، اکنون پشت سر جو بایدن قرار دارد.به علاوه اینکه اکنون کار ترامپ در جورجیا و آیووا (دو ایالتی که قبلاً انتظار می‌رفت با اطمینان از ترامپ حمایت کنند) گره خورده است. حتی در ایالتی مثل تگزاس اکنون یک رقابت تنگاتنگ در جریان است. نکته جالب اینکه اگر در انتخابات ۲۰۲۰ وضعیت الکترال‌های ایالت‌ها همانند انتخابات ۲۰۱۶ رقم بخورد و از بین همه ایالت‌های کلیدی تنها ۳ ایالت پنسیلوانیا، میشیگان و ویسکانسین آبی رنگ شوند، کاندیدای دموکرات پیروز خواهد شد.
بایدن ۲۰۲۰، کلینتون ۲۰۱۶ نیست
به گزارش بیزنس اینسایدر؛ پرزیدنت ترامپ همچنان به دنبال تبعات شیوع ویروس کرونا نمرات منفی از رأی دهندگان و باعث شده در نظرسنجی‌های انتخاباتی رو به زوال باشد. در تاریخ مدرن آمریکا ترامپ در یکی از بدترین موقعیت‌ها برای انتخاب مجدد یک رئیس جمهور قرار دارد.با تفاسیر فوق باید گفت که سال 2020 بسیار متفاوت از سال 2016 است، و دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد پیشتازی بایدن از دوام بالاتری نسبت به زمان کلینتون برخوردار است. نشانه‌هایی که شانس تکرار این رخداد نادر را کاهش می‌دهد.
همانطور که هری آنتن، تحلیلگر داده‌های انتخاباتی CNN نوشت، هیچ رئیس جمهوری در دوره مدرن از چنین کسری رنج نمی‌برد و با میلیون‌ها رأی دهنده‌ای قرار است هفته ها قبل از روز انتخابات، رای‌های اولیه پستی را به صندوق بیاندازند. برخی از مقامات دموکرات آشکارا اظهار داشتند که نظرسنجی های فعلی نادرست است و یا مثل نظرسنجی‌های سال ۲۰۱۶ منعکس‌کننده میزان حمایت از ترامپ در سطوح مختلف جامعه نیستند.
باید گفت که نظرسنجی ها به معنای پیش بینی کاملی از آنچه اتفاق می‌افتد نیست. در عوض ، آنها منعکس کننده اعتقادات و ترجیحات مربوط به یک قطعه خاص از رأی دهندگان در یک زمان معین هستند. مطمئناً نظرسنجی ها جایگزین رأی گیری نیستند و مطمئناً ترامپ همچنان می تواند مجدداً در انتخابات مجدد پیروز شود، اما سال 2020 سال 2016 نیست، و دلایل بسیاری وجود دارد که باور داشته باشیم که رهبری بایدن به مراتب ماندگارتر از کلینتون از بسیاری جهات است.
یکی از این نقاط امیدواری نظرسنجی‌هایی است که میزان محبوبیت کاندیداها را نشان می‌دهد. ترامپ و کلینتون از جمله نامحبوب‌ترین رهبران حزبی تاریخ آمریکا بوده‌اند. در اوایل سپتامبر ۲۰۱۶ نرخ محبوبیت کلینتون ۹.۸+ واحد درصد نسبت به ترامپ بود. در حال حاضر این نرخ برای جو بایدن ۱۵.۴+ واحد درصد است. این اعداد از برتری ۵.۶ واحد درصدی بایدن ۲۰۲۰ نسبت به کلینتون ۲۰۱۶ در رقابت با ترامپ حکایت دارد.
با این حال نباید فراموش کرد که در سال ۲۰۱۶ هیلاری کلینتون -به رغم همه ضعف‌ها و عدم برخورداری از محبوبیت کافی برای رهبری حزب- نه تنها در نظرسنجی‌های ملی بلکه در اغلب نظرسنجی‌های ایالت‌های کلیدی هم پیروز به نظر می‌رسید، اما در همه آنها شکست خورد. بنابراین کمپین انتخاباتی بایدن در روزهای آینده کار سختی در پیش دارد و باید فعالیت مؤثر خود را بی‌وقفه و بدون توجه به پیشتازی در نظرسنجیها ادامه دهند. همچنین در دو ماه آینده جنگ رسانه‌ای و تبلیغاتی دو تیم به اوج می‌رسد و هرلحظه باید منتظر یک افشاگری درباره ترامپ یا یک سورپرایز از سوی ترامپ بود. وضعیت شیوع کروناویروس و اخبار مربوط به واکسن آن به عنوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های شهروندان آمریکایی تأثیر فراوانی بر آرای خاکستری خواهد داشت. مناظره دو نامزد نیز جذاب و تأثیرگذار خواهد بود اما با توجه به ویژگی‌های رفتاری و نقاط ضعف و قوت دو کاندیدا، احتمالا به ضرر جو بایدن تمام خواهند شد.
کلی