او در گفت‌وگویی کوتاه ضمن تایید این موضوع گفت: پس از نزدیک به چهار سال ممنوعیت، گفتند جام جهانی را گزارش کن. در دورانی که ایران عزیز در ماتم و اندوه فرزندان خود نشسته، صدای مردم از هر صدایی شنیدنی‌تر است.
داود عابدی هم از صداوسیما خداحافظی کرد!
داوود عابدی، گزارشگر مطرح ورزشی شبکه خبر، در پستی اینستاگرامی استعفا داد و نوشت که «چطور می‌توان با این همه آه و حسرت و اندوه در هر گوشه از سرزمین، نقش مجری خوشحال و پر انرژی در ورزش را ایفا کنم؟ حداقل اینکه من نمی‌توانم» او نوشت که «از تلویزیون خداحافظی می‌کنم و اما می‌ماند حرف دلم که آن را برای خود نگه می‌دارم.» قابل ذکر اینکه، داود عابدی، همسر «المیرا شریفی» مجری شبکه خبر سیمای جمهوری اسلامی می‌باشد.گفتنی اینکه طی چند هفته اخیر چندین مجری دیگر صداوسیما نیز اعلام کردند با این رسانه قطع همکاری کرده‌اند.
هیچ گزارشگری از صداوسیما به قطر نرفته است!
اولین خبر در مورد خرید حق‌پخش دقیقه نودی توسط سازمان صداوسیما را سفیر ایران در دوحه اعلام کرد. اما نکته عجیب در این مورد حضور نیافتن نام ایران و سازمان صداوسیما در جدول پخش و حق‌پخش مسابقات جام‌جهانی مندرج در سایت فیفاست که فقط حق‌پخش حوزه تلویزیون (نه اینترنت) در قلمرو کشور ایران و آن هم فقط در اختیار «بین‌اسپورت قطر» است. با بررسی جدول شبکه‌های پخش‌کننده مسابقات جام‌جهانی قطر می‌توان آمار دقیق‌تری از شبکه‌هایی که رسما «حق پخش» مسابقات را خریداری کرده‌اند به‌دست آورد. در برخی از این کشورها، بیش از یک شبکه حق‌پخش این مسابقات را خریداری کرده است؛ برای مثال در اروگوئه پنج شبکه، در ژاپن و پرتغال چهار شبکه و در کشورهایی چون آلمان، کره‌جنوبی و اسپانیا هرکدام سه شبکه این رقابت‌ها را خریداری کرده‌اند. درمورد حق‌پخش صداوسیما اما شرایط چگونه است؟ برخلاف المپیک ۲۰۲۰ توکیو در تابستان سال قبل که نام سازمان صداوسیما و اختیار توزیع و اجازه پخش تلویزیونی به رسانه ملی اعطا شده بود و تیم رسانه‌ای و خبرنگاری با در اختیار داشتن استودیو و «باکس گزارش» در کشور ژاپن حضور پیدا کردند، اما در مورد جام‌جهانی حتی گزارشگران ایران برخلاف دوره‌های قبل در دوحه قطر حضور نخواهند داشت.
درواقع هر سه مسابقه تیم‌ملی ایران مقابل انگلیس، ولز و آمریکا با گزارشگران ایرانی داخل کشور گزارش خواهد شد؛ اتفاقی که در جام‌های جهانی قبلی اصلا رخ نداده بود. به‌طور مثال جواد خیابانی با حضور در فرانسه مسابقات تیم‌ملی را در جام‌جهانی ۱۹۹۸ گزارش کرد. عادل فردوسی‌پور با حضور در کشور آلمان توانست هر سه مسابقه ایران در جام‌جهانی ۲۰۰۶ را با حضور در ورزشگاه گزارش کند. همچنین مزدک میرزایی در جام‌جهانی ۲۰۱۴ نیز با حضور در کشور میزبان، مسابقات شاگردان کی‌روش را به راحتی گزارش کرد. این‌بار شرایط اما کمی متفاوت است. همچنین پیمان یوسفی نیز گزارشگری ایران در جام‌جهانی ۲۰۱۸ را با حضور در ورزشگاه و باکس اختصاصی شبکه سه گزارش کرده بودند. پیش‌تر نیز دولت قطر ویزایی برای خبرنگاران ایران‌اینترنشنال در ایام جام‌جهانی صادر نکرد، همچنین شبکه بی‌بی‌سی فارسی نیز طی اطلاعیه‌ای اعلام کرد، خبرنگارانش را به قطر نخواهد فرستاد. البته بسیاری از خبرنگاران ایرانی داخل ایران نیز که می‌توانستند به‌عنوان خبرنگاران آزاد در این جام‌جهانی حضور داشته باشند هم درخواست‌شان از سوی فیفا بی‌پاسخ ماند تا این جام را از دست بدهند.
با این اوصاف باید پرسید سازمان صداوسیما با چه اسنادی ادعای داشتن حق‌پخش انحصاری جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر را دارد که حتی نام این سازمان در سایت رسمی فیفا وجود ندارد و برای حضور رسانه‌ای در قطر به‌عنوان کشور نزدیک در خلیج فارس و کشوری که برای دادن مجوز و ویزا مشکل خاصی ندارد، به در بسته خورده است. بسیاری عقیده دارند حضور نیافتن گزارشگران ایرانی در کشور قطر و گزارش زنده در ورزشگاه‌ها به‌خاطر کنترل کردن برخی اعتراض‌ها روی سکوهاست، اما واقعیت این است که مجوز حضور گزارشگران ایرانی باتوجه به نخریدن حق‌پخش تلویزیونی، در کشور قطر محقق نشده است.