در تاریخ پنجم اسفندماه سال جاری حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور محترم دولت سیزدهم در جلسه شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی دستگاههای مختلف دولتی و محوریت وزارت کار رفاه و امور اجتماعی مکلف کرد تا سیاست‌های خود را برای رفع فقر مطلق در کشور پیاده سازی کنند. اما سوال اینجاست که وضعیت فقر مطلق در کشور ما کجاست؟ و چرا سیاست های مختلفی مانند پرداخت یارانه‌های ماهانه نتوانسته از فقر مطلق جلوگیری کند؟ طبق آمار و ارقام به دست آمده فقر مطلق خانوارهای ایرانی در یک دهه گذشته به این صورت است که بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ تا حدودی گسترش فقر مطلق کنترل شد اما جهش نرخ فقر طی سالهای ۹۷ و ۹۸ بی رویه بوده است گرفتاری ۳۵ درصد جمعیت ایران در دام فقر ۳۹ و نیم درصد جمعیت مرد سرپرست زیر خط فقر و چهل و سه و نیم درصد جمعیت زن سرپرست زیر خط فقر آمار نگران کننده است. همچنین در سال ۱۳۹۰ کسی که بالای ۱۸۵۰۰۰ تومان در ماه درآمد داشت بالای فقر خط فقر اما در انتهای سال ۱۳۹۸ کسی که ماهانه بیش از ۱۰ میلیون تومان درآمد داشت بالای خط فقر قرار می گرفت.در این میان آمار و ارقام به خوبی رابطه میان خط فقر و تورم اقتصادی را مشخص میکند بر این اساس میزان تورم کالاهای مصرفی و معیشتی مردم طی سالیان ۹۶ در وضعیت ثابت قرار داشته است اما طی سالهای ۹۷ و ۹۸ با پیک بسیار زیادی مواجه شد. بر همین اساس در طی همین سالها شاهد خیز جمعیت فقیر در کشور بودیم به طوری که در پایان سال ۱۳۹۸ حدود ۳۲ درصد از جمعیت ایران، در سال ۱۳۹۷ حدود ۲۶ درصد از جمعیت ایران، در سال ۱۳۹۶ حدود ۲۲ درصد از جمعیت ایران، در سال ۱۳۹۵ حدود ۲۱ درصد از جمعیت ایران و در سال ۱۳۹۴ حدود ۲۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر بودند.

همت خبر