در این باره نکات زیر قابل توجه است:

۱ – قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین، به طور محرمانه امضا شده است. این محرمانگی باعث شده است هیچ کس به درستی از آنچه می گذرد مطلع نباشد و جای حرف و حدیث، به اندازه بی نهایت باز باشد.ای کاش بر اساس قانون اساسی که مقرر می دارد هر گونه قرارداد خارجی باید به تصویب مجلس برسد، توافق ۲۵ ساله ایران و چین هم به مجلس برود و دستکم ابعادش مشخص شود.

۲ – مشخص نیست آنچه نشریه انگلیسی نوشته، واقعاً صحت دارد یا خیر؟ یا یک کلاغ و چهل کلاغ شده است یا خیر؟ بنا بر این، نمی توان به صرف این که رسانه ای چنین خبری منتشر کرده، آن را واقعیت مطلق قلمداد کرد. لذا از مسوولان کشورمان مصرانه می خواهیم در این باره به طور شفاف و دور از ادبیات دو پهلو، توضیح دهند.

۳- هر چند که واقعی بودن اصل خبر هنوز محل تردید است اما خبر چنان سنگین است که حتی اگر یک درصد هم احتمال صحت داشته باشد نمی توان از کنار آن با بی اعتنایی گذشت: اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران؟!این که گفته شده قرار است این نیروها، امنیت کارکنان چینی را تامین کنند، بسیار موهن است و امیدواریم فقط شیطنت رسانه ای نشریه انگلیسی باشد!

مگر نیروهای ایرانی قادر به تامین امنیت خارجی ها در کشور نیستند؟  یا مگر ایرانی ها موجودات خطرناکی هستند و قرار است به پیمانکاران خارحی آسیب برسانند که از آن طرف مرزها نیروهای امنیتی بیایند و حائل بین ایرانی ها و کارکنان شان باشند؟! یا آنها ماموریت های دیگری دارند؟! یا قرار است در خاک ایران سلاح حمل کنند؟! یا مگر قراردادها آنقدر ترکمنچای گونه است که از حالا نگران خشم مردم ایران اند و برای خودشان نگهبان و نیرو می آورند؟  راستی پول این ۵۰۰۰ نفر از کیسه کدام ملت پرداخت خواهد شد؟ اگر خبر راست باشد معلوم است که از جیب ایرانی ها!

به صراحت و با صدای بلند باید گفت گذشت روزگاری که برخی کشورهای غربی برای حضور در کشورهای جهان سوم، حق توحش می گرفتند و امروز نیز چینی ها که تازه به دوران رسیده اند، چنین حقی ندارند. اگر بنا به همکاری است، صرفا باید بر اساس احترام و منافع متقابل باشد و لاغیر.

۴-  این که با چین رابطه اقتصادی مستحکم داشته باشیم، عین دوراندیشی است چرا که همه تحلیل ها نشان می دهد چین به زودی قدرت اول اقتصادی جهان خواهد شد و الان هم در جزو برترین های اقتصاد دنیاست.بنابر این نفی رابطه با شرق و مشخصاً چین، فاقد عقلانیت است. اما یک نکته را باید در نظر گرفت: تمایل به شرق نباید به دلیل گریز از غرب باشد. اگر چینی ها بدانند که ایران به هر دلیل غرب عالم را از دست داده و “ناگزیر” به سمت آنها متمایل شده، قطعاً سوءاستفاده های سیاسی و اقتصادی خواهند کرد و از ایران به عنوان یک کارت بازی و نه یک شریک تجاری یا اقتصادی بهره خواهند برد.لذا ایجاد توازن بین شرق و غرب درست ترین سیاست خارجی ممکن است و در چنان صورتی، خبرهایی مانند اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران، اساساً باور پذیر هم نخواهد بود. منتظر توضیح مسوولان درباره این خبر هستیم. امید که واقعیت نداشته باشد.

بر اساس این گزارش، منابع رسانه ای حوزه نفت و گاز انگلیس خبر از برنامه ریزی برای حضور ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی در ایران در حاشیه اجرای پروژه های نفت و گاز ایران از سوی چینی ها داده‌اند. قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین به همان اندازه که توانسته آثار مثبتی را در عرصه های مختلف روابط ایران با جامعه جهانی به جا بگذارد و خود به عنوان یکی از ابزارهای اصلی ایران برای پیشبرد اهداف خود در مذاکرات وین به کار گرفته شود٬ اما عدم انتشار مفاد حداقل اقتصادی این سند٬‌ اما و اگرهای بسیاری را در رابطه با آن بر سر زبان ها انداخته است.

حالا در سایه عدم انتشار رسمی و موثق مفاد سند همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین٬‌ بسیاری از رسانه های غربی تلاش دارند تا با انتشار برخی مطالب و نسبت دادن آن به مفاد این قرارداد٬‌ آن را ضعیف جلوه داده و یا نمونه ای از قراردادهای ترکمنچای را به ذهن متبادر کنند که البته به درستی هم نمی توان صحت و سقم آنها را سنجید.حالا صحبت از این به میان می آید که قرار است چینی ها در برخی از پروژه های حوزه نفت و گاز ایران بدون مناقصه شرکت کرده و نقش آفرینی کنند؛ موضوعی که انتقادات و واکنش های بسیاری را برانگیخته و اعتراضاتی را از این نوع رفتار و درخواست چینی در میان بخش های مختلف اقتصادی به دنبال داشته است. در این میان نکته حائز اهمیتی که در تیررس برخی از انتقادات نسبت به این قرارداد قرار گرفته٬‌ اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی برای تامین امنیت و حفاظت از کارگران چینی در ایران است که از سوی یکی از نشریات حوزه نفت و گاز انگلیس منتشر شده است.

جعفر محمدی