رائد فریدزاده" دبیر و سخنگوی هیأت معرفی فیلم ایرانی به اسکار گفت: "کار این هیأت با توجه به تغییر قوانین اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان و تغییر مهلت زمانی شرکت در این دوره به دلیل شیوع ویروس کووید19، با بررسی 90 فیلم اکران شده ایرانی آغاز شد و سپس اعضای هیات انتخاب به یک فهرست متشکل از 12 فیلم رسیدند. فیلم‌های جهان با من برقص (سروش صحت)، خانه پدری (کیانوش عیاری)، شنای پروانه (محمد کارت)، روزهای نارنجی (آرش لاهوتی)، تومان (مرتضی فرشباف)، مسخره باز (همایون غنی زاده) ،مردن در آب مطهر (نوید محمودی)، یلدا (مسعود بخشی)، کشتارگاه (عباس امینی)، حمال طلا (تورج اصلانی)، درخت گردو (محمدحسین مهدویان) و خورشید (مجید مجیدی) فهرست اولیه هیات انتخاب برای معرفی نماینده سینمای ایران به اسکار را تشکیل داده بودند".

گویا در نهایت بین 3 فیلم "خورشید" ساخته مجید مجیدی، "درخت گردو" ساخته محمدحسین مهدویان و "یلدا" ساخته مسعود بخشی، "خورشید" انتخاب شده است.حال فارغ از روند انتخاب و حذف فیلم‌های دیگر، واکنش برخی رسانه‌ها علی الخصوص رسانه‌های طیف اصولگرا به این انتخاب جالب توجه است.

سینما ایده‌آل نوشت: "حالا اسکار خوب شد؟ با معرفی فیلم "خورشید" مجید مجیدی به اسکار به نظر می‌رسد سیاست‌گذاران برخی روزنامه‌ها به جمع علاقمندان این مراسم پیوسته اند. روزنامه‌های اصولگرایی که زمان جوایز اصغر فرهادی اسکار را یک مراسم سیاسی با جوایز بی‌اهمیت می دانستند حالا صفحه اول‌شان را به انتخاب فیلم مجیدی اختصاص داده‌اند!

چه کسی فکر می کرد روزنامه هایی مثل جوان و فرهیختگان با تیتر مثبت در صفحه اول شان انتخاب یک فیلم برای اسکار را پوشش بدهند، همان روزنامه‌هایی که جوایز بسیاری از فیلم های سینمای ایران را سیاسی می دانستند حالا حتی اشاره نمی کنند پخش کننده جهانی "خورشید" همان پخش کننده آثار جعفر پناهی است! در این شرایط در صورت حضور "خورشید" در جمع نامزدهای نهایی، می‌توان حتی پخش زنده این مراسم را از صدا و سیما هم انتظار داشت"!

البته این رویه در زمان حضور فیلم مجیدی در جشنواره ونیز هم کاملا مشهود بود و حتی در میز رسانه برنامه تلویزیونی هفت هم با خوشحالی و افتخار درباره این حضور حرف‌ها زده شد. نه فقط در زمان جشنواره بلکه قبل و بعد از آن هم! بنابر سابقه افراد میزبان و مهمان حاضر در سری جدید برنامه هفت این رویکرد در نوع خود تعجب آور بود چون اساسا آنها جشنواره‌های سینمایی را سیاسی و بی ارزش می‌دانستند. حال که به فیلم مجیدی رسید ورق برگشت و این حضور درخشان، افتخار آمیز و ... بود و با عباراتی همراه گشت چون : " فیلم خورشید آقای مجید مجیدی خدا رو شکر (در ونیز) درخشید [...] واقعا جای مباهات داره و ... " (عین جملات استفاده شده در برنامه)

در جشنواره ونیز همزمان با خورشید 2 فیلم "دشت خاموش" احمد بهرامی و "جنایت بی دقت" شهرام مکری بخش افق‌ها حضور داشتند، "دشت خاموش" برای اولین بار جایزه بهترین فیلم بخش افق‌ها را برای سینمای ایران کسب کرد و جایزه منتقدان بین المللی (فیپرشی)، اما باز هم مانور بر دریافت جایزه مارچلو ماسترویانی بازیگر نوجوان خورشید بود که به شکلی یک جایزه مختص کشف استعدادهای جدید بازیگران است.شاید بتوان گفت در این میان کیهان تنها رسانه‌ای بود که بر روال سابق خود عمل کرد و نوشت:

تکرار بازی باخت - باخت سینمای ایران در زمین اسکار!

"هرچند که آکادمی ‌علوم و هنرهای سینمایی اسکار، برخلاف عنوانش همواره در مواجهه با سینمای ایران، برخوردی غیرهنری و سیاسی داشته، اما مدیریت سینمایی ایران باز هم مثل هر سال برای انتخاب نماینده سینمای ایران به اسکار، وقت و بودجه صرف کرد! امسال نیز برای جایزه‌ای که زمین بازی سینمای ایران نیست و اساساً نسبتی با فرهنگ و سینمای ما ندارد، گروهی با عنوان "هیئت معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار" تشکیل شد. هیئتی که جلسات متعددی را برگزاری می‌کنند تا در یک بازی دو سر باخت، یک فیلم را به‌عنوان نماینده سینمای ایران به اسکار معرفی کنند.

این در شرایطی است که در هر حال، نتیجه برای ایران باخت است؛ اگر فیلمی ‌شایسته نام و فرهنگ ایران به اسکار معرفی شود، اصلا دیده نخواهد شد، چون در مراسم اسکار، فیلمی ‌نمایش داده نمی‌شود. معرفی فیلم‌های ضدایرانی به اسکار به‌عنوان نماینده سینمای ایران(!) نیز حتی اگر به کسب جایزه هم منجر شود، یک باخت برای ایران محسوب خواهد شد!"

اما کیهان هم در آخر مطلب خود یک توضیخ اضافه می‌کند مبنی بر این که:

"در این شرایط، هر چند که فیلم "خورشید" اثری در خور نام سینمای ایران محسوب می‌شود، اما به‌دلیل نداشتن شاخص‌های مدنظر گردانندگان اسکار(تصویری منفی از ملت و کشور ایران) به آرشیو اسکار خواهد پیوست!"البته اشتباه برداشت نشود این توجه به حضور فیلم‌ها در جشنوارهای معتبر جهانی امری مبارک است و امید که همواره این خط مشی را داشته باشند. نه اینکه اگر فیلم مجیدی در جشنواره بود به‌به و چه‌چه کنیم و اگر فیلم کارگردان و فیلمسازان دیگری بود آن جشنواره و فیلم‌های حاضر در آن را سیاه نما، سیاسی، بی ارزش و ... بدانیم. بهر روی مجید مجیدی یک استثنا در سینمای ایران است که هر اتفاقی برای فیلم او یک نوع درخشش و پیروزی محسوب می‌شود! باور ندارید بفرماید خودتان از امروز دنبال کنید.