مرد شماره یک صنعت نفت ایران کمتر اهل چالش سیاسی است و البته صریح‌اللهجه و در برابر انتقادها گاه پاسخ می‌دهد و بیشتر سکوت می‌کند. آینده سیاسی زنگنه چه خواهد شد؟او که می‌گوید بازنشستگی سیاسی معنا ندارد، در عین حال تأکید می‌کند تصمیمی برای نامزدشدن در انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد. اما پایان فعالیت دولتی فردی که سال‌ها وزیر نیرو و نفت بوده، نشان از یک تغییر نسل دارد. آیا این تغییر نسل آینده بهتری را برای دست‌کم صنعت نفت به‌شدت تحت فشار تحریم‌ها رقم خواهد زد و آیندگان می‌توانند فشار سنگین را تحمل کنند؟
زنگنه می‌گوید: تعطیل کردن نفت فقط تعطیلی صادرات نبود، تعطیلی کشور بود. یعنی اگر نفت و گاز تولید نکنیم، آب و برق هم تولید نمی‌شود و بهداشت از بین می‌رود. اگر برق نباشد بیمارستانی نمی‌تواند کار کند. اگر سوخت نداشته باشیم هیچ ژنراتور و دیزل اضطراری هم نمی‌تواند کار کند. او تأکید می‌کند: مردم ما واقعاً در درد و رنج هستند، ما نمی‌توانیم این را نادیده بگیریم. مردم از یک سو زیر فشارهای شدید اقتصادی به‌دلیل اقدام‌های جنایتکارانه آمریکا هستند؛ مرتب آمریکایی‌ها می‌گویند ما کاری به مردم نداریم و با دولت درگیریم، اما دارند مردم را له می‌کنند و از سوی دیگر کرونا نیز نگرانی، ناامنی و تنش ذهنی ایجاد کرده است. تلاش کرده‌ایم تا جایی که می‌توانیم به سهم خودمان از این فشار کم کنیم.
حرف آخر زنگنه در پاسخ به این سؤال که آیا کاندیدای ریاست‌جمهوری می‌شود، روشن است: با پایان این دوره دیگر هرگز وارد کار دولتی نخواهم شد، البته بازنشستگی سیاسی معنا ندارد. شیخ‌الوزرا البته می‌داند در ماه‌های باقیمانده از دوران صدارتش بر صنعت نفت ایران باید فشار سنگین منتقدان را تحمل کند اما او هدف دیگری را دنبال می‌کند؛ ناکام گذاشتن تلاش مخالفان و دشمنان برای زمینگیر کردن صنعت نفت ایران. آینده زنگنه چه خواهد بود؟