به گزارش اداره ارتباطات و امور بین الملل سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری ضمن حضور در دوره آموزشی "مفاهیم بازآفرینی شهری پایدار" به عنوان سخنران تخصصی، به ارائه تجربیات سازمان نوسازی شهر تهران در زمینه ظرفیت سازی و تأمین مسکن در بافت های فرسوده و ناکارآمد میانی و تاریخی پرداخت.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در این دوره تخصصی، با اعلام این که موضوع بازآفرینی شهری، مجموعه ای از برنامه ها، سیاست ها و اقدامات متنوع را در برمی گیرد، خاطرنشان کرد: وقتی از بافت های فرسوده و ناکارآمد صحبت به میان می آوریم، با یک پدیده واحد و یکپارچه مواجه نیستیم و این مسئله ابعاد، جنبه ها و زمینه های متفاوتی دارد.
علی اکبری ضمن تشریح تاریخچه شکل گیری محدوده های ناکارآمد و فرسوده پایتخت در دوران معاصر، یادآور شد: در سال 1385 بافت های فرسوده شهری بطور رسمی تعریف می شوند و اعداد و ارقامی که به واسطه مطالعات و بررسی های صورت گرفته بدست می آید، نشان می دهد حدود 15 هزار هکتار از بافت های فرسوده شهر تهران ناپایدار بوده و به لحاظ سازه ای از دوام کافی در مقابل زلزله برخوردار نیستند و 37% از جمعیت شهر در این محدوده ها زندگی می کنند.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران افزود: یک میلیون و 200 هزار نفر از جمعیت پایتخت (15% جمعیت شهر تهران) در 3268 هکتار بافت فرسوده مصوب که بر اساس سه شاخص ناپایداری، نفوذ ناپذیری و ریزدانگی تعریف شده اند، ساکن هستند و محدوده ها عمدتاً در مرکز و جنوب شهر تهران واقع شده اند.
علی اکبری با بیان این که بر اساس بررسی های صورت گرفته تا پایان سال 1397 حدود 270 هزار پلاک مسکونی کم دوام در مقابل زلزله شناسایی شده که تمرکز پراکندگی آنها با محدوده های فرسوده انطباق دارد، گفت: ناپایداری در برابر زلزله تنها مشکل این محدوده ها نبوده بلکه سرانه های خدماتی در این محدوده ها حدود 25% متوسط شهر و تراکم جمعیتی حدود 3 برابر است و به لحاظ جذابیت های سرمایه گذاری نیز در شرایط پائین تری نسبت به متوسط شهر قرار دارند.
وی با اشاره به نقش احیاء، بهسازی، نوسازی و مقاوم سازی مسکن در آخرین برنامه توسعه کشور، آئین نامه اجرایی برنامه ملی بازآفرینی، برنامه پنج ساله سوم شهرداری، مصوبات شورای اسلامی شهر تهران و ضوابط طرح تفصیلی، عنوان کرد: بر این اساس مجموعه اقداماتی از سال 1385 برای نوسازی بافت های فرسوده در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفته که از جمله آن می توان به راه اندازی دفاتر تسهیل گری و تدوین و اجرای بسته های تشویقی نوسازی اشاره کرد.
به گفته علی اکبری، در سال جاری حدود 60 دفتر توسعه محله ای در بافت های فرسوده و ناکارآمد پایتخت فعالیت دارند و تمام محدوده هایی که حتی یک بلوک فرسوده در آنها وجود دارد، تحت پوشش این دفاتر قرار گرفته اند تا امکان ارتباط مستقیم و مستمر با ساکنان و ذی نفعان نوسازی وجود داشته باشد.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران به اعطای مشوق های متعدد نوسازی به منظور کاهش هزینه های ساخت و ترغیب سرمایه گذاران و بخش خصوصی برای ورود به نوسازی بافت های فرسوده از سال 1382 اشاره کرد و گفت: حدود 20 سال است که تکمیل و ارتقای مشوق های نوسازی مورد توجه قرار گرفته و طبق آخرین بسته تشویقی که در سال گذشته به تصویب ستاد بازآفرینی پایدار کلانشهر تهران رسید، به سازندگان و متقاضیان بر اساس مجموعه مشوق هایی که در حوزه های تهیه طرح، خدمات نظام مهندسی، پرداخت بخشی از هزینه های انشعابات، پرداخت بخشی از سود بانکی تسهیلات ساخت و ساز، ودیعه مسکن، عوارض صدور پروانه و ... در نظر گرفته شده، حدود 150 تا 400 هزار تومان در هر مر مربع یارانه مستقیم پرداخت می شود.
وی با بیان این که حدود 60%  از پلاک های واقع در بافت های فرسوده دارای مساحت کمتر از 100 متر مربع می باشند که بر اساس ضوابط و مقررات از امکان ساخت و ساز برخوردار نیستند، اظهار داشت: از سال های 85 و 86 تشویق به تجمیع پلاک های ریزدانه از طریق دفاتر تسهیل گری و ضوابط و مقرراتی که در طرح تفصیلی یا در شورای اسلامی شهر تهران وضع می شد در دستور کار قرار گرفت و  در نهایت با مجموعه سیاست های صورت گرفته اعم از اعطای حدود 1000 میلیارد تومان تخفیف در هزینه صدور پروانه توسط شهرداری و اعطای حدود 1000 میلیارد تومان تسهیلات بانکی از سوی دولت، 44% از محدوده های فرسوده پایتخت نوسازی شدند. مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران توضیح داد: در عین حال که شاهد آمار نوسازی 44% در بافت های فرسوده هستیم اما توزیع نوسازی، تویع نامتوازنی است؛ بدین معنا که محله هایی در شهر تهران وجود دارد که در دوره 10 ساله، 75% از مسکن در آنها نوسازی شده در حالی که میزان نوسازی در محله هایی دیگر نزدیک به صفر است.
علی اکبری با اشاره به این که اجرای مدل تخریب و نوسازی در محدوده های ارزشمند تاریخی امکان پذیر نیست، افزود: از سال گذشته مشوق های ویژه ای برای حمایت از مقاوم سازی و مرمت و احیاء بناهای ارزشمند در نظر گرفته شده تا شرایط بهره مندی از این مشوق ها برای ساکنان و متقاضیان نوسازی در محدوده های مذکور نیز فراهم گردد.
توزیع مشوق های نوسازی مبتنی بر معیار عدالت و کیفیت و توجه به تأمین سرانه های خدماتی، فضاهای باز شهری، تأمین فضای سبز و اجرای پروژه های مسکن جایگزین از جمله سایر مباحثی بود که از سوی مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران در این نشست تخصصی به آن پرداخته شد.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران تأکید کرد: بازآفرینی شهری از ویژگی کلیت باور، یکپارچه و زمینه محور برخوردار است که می بایست متناسب با ظرفیت ها، مسائل و ویژگی های موجود در هر شهر، هر محله و هر پلاک اقدام به تشخیص مسئله، تحلیل و ارائه راه حل کرد و ضروری است در تمام این فرآیند، رویکرد در برگیرندگی مورد توجه قرار گرفته شود تا سیاست گذاری، برنامه ریزی و اقدام با مشارکت و همکاری همه دخیلان صورت پذیرد.   
علی اکبری درخاتمه سخنان خود بر ضرورت توجه به مجموعه ای از اقدامات اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، مدیریتی، کالبدی و ... بصورت متوازن و متناسب در چارچوب بازآفرینی شهری تأکید کرد و متذکر شد: تمرکز بیش از اندازه روی یک بعد و غفلت از سایر ابعاد، منجر به توسعه نامتوازن شده که پیامدهای منفی آن عموماً بیشتر و گسترده تر از پیامدهای مثبت آن خواهد بود.